ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္း ႏွင့္ တစ္ပြဲစားဖိုးေတ

တစ္ေန႔သ၌ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ လူပ်ိဳအပ်ိဳမ်ား စုေဝးရာ ရြာဦးေက်ာင္းေနာက္ဖက္ ဇရပ္အုိၾကီးသုိ ့ သြားေရာက္ၾကည့္ရွု႔ရင္း လူပ်ိဳမ်ားဝိုင္းကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ကာ အပ်ိဳမ်ား စုေဝးရာေနရာသို ့သြားေရာက္ စကားစျမဲ ေျပၾကားရင္း ဤသုိ ့ျငင္းခုန္ၾကေလ၏ ၊ ’’နင္တို ့မိန္းခေလးေတြ ေထာင္းတာ မေကာင္းဘူး ငါဟာငါ ေထာင္းတာပဲ ေကာင္းတယ္’’ ဟုေျပာဆုိျငင္းခုန္ေလ၏ ၊ ထိုအခါ မိန္းခေလးမ်ားကလည္း ေအာင္က်မခံလို ေသာေၾကာင့္၊ ‘‘ အံမယ္ ကပၸိယကမ်ား ေျပာရတယ္ရွိေသး က်မတုိ႔ကလည္း ေထာင္းေပးေနၾကေနာ္ ရွင့္ဟာရွင္ ေထာင္းတာထက္ အဆတစ္ရာေကာင္းတယ္ ရွင္ ့သိလား’’ ဟူ၍ ျပန္လည္ ေခ်ပျငင္းခုန္ေလေတာ့၏ ၊ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ဆိုေသာ သူသည္ကား ျငင္းခုန္းေသာ ေနရာတြင္ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္မွ လြဲလွ်င္ မည္သူ႔ ကိုမွ အရွူံးေပးေလ့မရွိေခ် ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိျငင္းခုန္ပဲြသည္လည္း ေယာက္်ားေလးေထာင္းတာ ေကာင္းသူ ႏွင့္ မိန္းခေလး ေထာင္းတာေကာင္းသူ နစ္ဦးနစ္ဖက္ ေတာ္ေတာ္နဲ ့လိုရင္းမေရာက္နိုင္ပဲ ရွိေနေလ၏၊ ထိုသုိ ့ျငင္းခုန္ေနစဥ္၊ အနည္းငယ္ လည္လည္ေဝေဝ ရွိဟန္တူေသာ ေနာ္ဖိုးဖုိး ဆိုေသာ ေကာင္မေလးက က်န္ေသာ မိန္းခေလးမ်ားအား မ်က္စိမွိတ္ျပကာ ဤသို ့ေျပာဆုိလိုက္ေလ၏ ၊ ’’ကဲ ့ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ရယ္ ရွင့္တုုိ ့ေယာက္်ားေတြ ေထာင္းတာ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုရင္ အခုခ်က္ခ်င္း လက္ေတြ႔ေထာင္းျပ’’ ဟု ေျပာဆုိကာ ငရုပ္ဆုံ ႏွင့္ ငရုပ္က်ည္ေပြ႔ကုိအပ္လိုက္ေတာ့မွ၊ ေက်ာ္ေခါင္ခမ်ာမွာ ကုိယ့္စကားနဲ႔ကိုယ္ ရြာဘုံအလွဴပြဲၾကီး တစ္ခုလုံးအတြက္ တစ္ျပည့္ခန္ ့ေလာက္ရွိေသာ ငရုပ္သီးမ်ားကို ေထာင္းေပးလိုက္ရေလေတာ့၏ ။
ထိုအခိုက္ တစ္ပြဲစားဖိုးေတ ေရာက္ခ်လာျပီး ေကာင္မေလးမ်ားႏွင့္ ဝုိင္းဖြဲ႔ကာ ေရာက္္တတ္ ရာရာမ်ားကုိ ေျပာဆုိေနေလ၏ ၊ တစ္ပြဲစားဖိုးေတ ဟူသည္ကား ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္၏ တူေတာ္ေမာင္ ျဖစ္ေလ၏၊ တစ္ပဲြစားဟုူေသာ နာမဝိေသသကိုလည္း သမန္ကာခ်န္ကာ ရယူထားသူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ေပ၊ သူသည္ ရြာဦးုေက်ာင္းက ၾကည္းစည္ေခါက္လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နဲ အခ်ိန္မွန္မွန္ ဆြမ္းေတာ္ လာ စြန္ ့သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္နာမည္ၾကီးေလ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္၏ ပညာေပးျခင္းကို ခံရေလ့ရွိ၏ ။
ကပၸိယေက်ာင္ေခါင္၏ ပညာေပးပုံမွာ ဤသို ့ျဖစ္ေလ၏ ။ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ ေမာင္ဖိုးေတ အား ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဆြမ္းေတာ္ကုိ စားသည္ဟုဆိုကာ ဆြမ္းဝုိင္း၌ ထမင္း တစ္ပြဲသာ စားခိုင္းေလ၏ ၊ သူ၏ ထမင္းပြဲသည္ကား ေၾကာင္တစ္ေကာင္စာ သာသာေလးသာရွိ၏ ၊ သို ့ေသာ္ ကပၸိေက်ာ္ေခါင္ မရွိေသာ ေန႔မ်ားတြင္ကား သူစားေသာ ထမင္း တစ္ပြဲသည္ ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္၏ သပိတ္တစ္လုံးစာခန္ ့ရွိေလ၏ ။ ထုိအေၾကာင္းတရား ၂ ပါးေၾကာင့္ သူ ့ကို သူ႔ေရွ ႔တြင္ပင္လွ်င္ တစ္ပြဲစားဖိုးေတြ ဟူ၍ ေခၚဆို သမုတ္ၾကေလ၏ ။ သူ ့ေနာက္ကြယ္တြင္မူ က်ပ္မျပည့္ဖိုးေတး ဟူ၍လည္း ခ်စ္စနုိုး ေခၚၾကသူမ်ား ရွိေသး၏ ။ ဤကား တစ္ပြဲစားဖိုးေတ (ဝါ) က်ပ္မျပည့္ေမာင္ဖိုးေတး ၏ ၊ ရွိစု မဲစု ဂုဏ္ထူးဝိေသသ မ်ားျဖစ္ေတာ့သတည္း ။
သို႔ေသာ္ တစ္ပြဲစားဖိုးေတ၏ အားသာခ်က္မ်ားကား ဤသို႔ရွိေသးေလ၏ ။ သူသည္ တစ္ေယာက္ဆို တစ္ေယာက္ ပိေတာက္ဆို ပိေတာက္ ဗူးဆို ဖရုံသိီးသူ မဟုတ္ေပ၊ ထို ့ေၾကာင္ ့ဘယ္သူပင္ ဘယ္ေလာက္ ႏွိမ္ေစကာမူ ရြာလယ္က နန္းကုတ္ကုတ္ ဆိုေသာ ညိဳျပာညက္ကေလး၏ အသည္းစြဲျဖစ္ေလ၏၊ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္မွာမူ ဆြမ္းလာပုိ႔ သူလုံးမေပ်ာ္ေလးမ်ားအားလုံးကို လိုက္ပုိးေနေသာေၾကာင့္ သူ႔ေကာင္မေလး ဟူ၍ လက္ညိွဳညြန္ျပစရာ အတည္တက် မရွိေသးေပ၊ သုိ ့ေသာ္ သူ၏ စိတ္ထည့္တြင္ကား ရြာလယ္က ေဒၚပု ကုန္စုံဆုိင္မွ ေစ်းေရာင္းအကူ ေနာ္ဖိုးဖိုး သည္ သူေျပာလိုက္လ်ွင္ အလိုက္သင့္ ပါလာနုိင္သည္ဟူ၍ အပုိင္တြက္ထားေသာ စာရင္းမ်ားထဲ့တြင္ တတိယ ေနရာကို ရယူထားသူကေလး ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း။ ။