တစ္ေန႔သ၌္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္၊ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ ႏွင့္ ရပ္မိရပ္ဘ လူၾကီးမ်ားတို႔၏ တရားစကား ေျပာၾကားေနသည္ကုိ တစ္ေနရာမွထိုင္ကာ သူသိလုိလို ဘာလိုလိုႏွင့္၊ နားေထာင္ေနေလေတာ့၏။
ဆရာေတာ္ ေျပာစကားမ်ားကုိလည္း သူ၏ ဝသီအတိုင္း တိတ္တဆိတ္ ေဝဖန္ေနေသး၏၊ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ႏွင့္ ရပ္မိရပ္ဘ လူၾကီးမ်ား ေဆြးေႏြးေနၾကသည္မွာ၊ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။
ဒီလိုကြယ့္ ဒကာတို႔ရဲ႕…၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ရတနာ သုံးပါး အေပၚမွာသာ လွဴေရးတန္းေရးကုိ ျပဳလုပ္ၾကေပမယ့္၊ လူ႕မွူေရးဖက္ၾကေတာ့ လက္တြန္႔ေနၾကတယ္…။
ဥပမာ အားျဖင့္ ဒုိ႔ဗုဒၶဘာသာေတြ ဆိုရင္ ရတနာသုံးပါး မိဘဆရာသမားေတြကိုေတာ့ လွဴဖို႔တန္းဖို႔ကို လက္မတြန္႔ၾကဘူး၊ မရွိဆင္းရဲဲတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကုိ ဆုိေတာ့ မကူညီခ်င္ မလွဴတန္းခ်င္ၾကဘူးေလ..။ တစ္ခ်ိဳ ့ဘာသာေတြက်ေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေနသူ မည္သူ႕ ကုိမဆို ကူညီဖို႔အသင့္ ရွိၾကတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ ့ ဘာသာေတြဆုိျပန္ေတာ့လည္း ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ့္ လူမ်ိဳးက လြဲရင္၊ တစ္ျခားဘာသာ တစ္ျခားလူမ်ိဳးေတြကို၊ လွဴဖို႔ဒါန္းဖုိ႔ ကူညီဖုိ႔ကို ဝန္ေလး ေနတတ္တယ္ - ဟု….အစခ်ီကာ၊
ေဟတီႏိုင္ငံ ေျမငလွ်င္ ဒုကၡသည္မ်ားအေပၚ လူသားမ်ားကုိယ္ခ်င္စာေသာ အားျဖင့္ ကူညီခဲ့သည္မွ အစျပဳကာ၊ နာဂစ္မုန္းတိုင္း အေၾကာင္း၊ ပိဋကတ္ေတာ္လာ ပုံတိုပတ္စမ်ားပါမက်န္ ေထြရာေလးပါး ေျပာၾကား ေနေလေတာ့၏၊
ထိုအထည့္တြင္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ စိတ္အဝင္စားဆုံးမွာကား- ပိဋကတ္ေတာ္လာ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္တုိ႔၏၊ ေရွးေရွးဘဝမ်ားက လူမွဴေရးကို စိတ္ဝင္တစား လုပ္ခဲ့၍ ယခုဘဝတြင္ ဘုရင့္သားေတာ္ အျဖစ္ျဖင့္ ေရႊပုခက္ႏွင့္ အိပ္ရျပီ၊ လူမွဴေရးကုိ စိတ္မဝင္စားခဲ့သျဖင့္ အထိန္းေတာ္၏ သားျဖစ္ကာ စံေကာႏွင့္ အိပ္ရသည္ဆိုေသာ အေၾကာင္းကို အထူး စိတ္ဝင္စားမိ ေနေလေတာ့၏။
ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ ႏွင္ ့ရပ္မိရပ္ဘ လူၾကီးမ်ား စကားစ ျပတ္သည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္၊ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ ဆရာေတာ္အား ဤသုိ႔ ေလွ်ာက္ထား လိုက္ေလေတာ့၏။
မွန္လွပါ… ဒီေလာက္ရွားပါးတဲ ့ေရႊကို ပုခက္လုပ္ျပီး စီးရတယ္ဆိုတာ တပည့္ေတာ္ျဖင့္ ယုံရခက္ခက္ပါဘုရား..။ ေရႊေစ်းကလည္း ၾကီးပါဖိသနဲ ့..ဟူ၍ မဆိုင္းမတြ ေမးေလ်ွာက္ေလ ေတာ့၏။
ထိုအခါ.. ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ ေျဖၾကားလိုက္သည္မွာကား…
ငေက်ာ္ေခါင္….မင္းေတာ္ေတာ္ ဗဟုသုတမရွိတဲ ့ေကာင္ပဲ၊ အဲဒါ… ဘုရင့္သားေတာ္ေလကြာ၊ ေရႊေတြ ေငြေတြေလာက္ကေတာ့ အေပ်ာ့ေပါ့၊
မင္း..စိန္စီတဲ ့ည ကို မၾကည့္ဖူးဘူးလား .. ဟူ၍ ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း။
ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္လည္း သူ႔ကို ဆရာေတာ္က ဗဟုသုတမရွိဟု ဆိုသည္ကို အားမလုိအားမရ ျဖစ္ကာ၊ ဘီဒိုတည့္တြင္ ဝွက္ထားေသာ ျပားျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ပစၥည္းေလးတစ္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ကာ၊ ရြာလယ္က ေဒၚပုအိမ္သုိ႔ ဒုန္းစုိင္းရေလေတာ့သတည္း။
အေၾကာင္းမွာကား ရြာလယ္က ေဒၚပုအိမ္တြင္ တီဗီ ႏွင့္ ေအာက္စက္ ရွိေသာ ေၾကာင့္တည္း။
ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ႏွင့္ စိန္စီေသာည
ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ၾကရသူမ်ား
အလုပ္တစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္က သူခင္တဲ့သူ၊ သူ အားကိုးေနရတဲ့သူကို အလုပ္မေျပာင္းနဲ႔ေနာ္ နင္မရွိရင္ ငါတို႔မျဖစ္ဘူးတဲ့၊ ဒါေပမဲ့ ေျပာတဲ့သူက သာတဲ့ေနရာ ရေတာ့ ေျပာင္းသြားတယ္။
ေနာက္ လင္နဲ႔မယား၊ မိန္းမက ကဲြမယ္ ကြာမယ္ေျပာေနတယ္၊ ေယာက်္ားက တကယ္ ကြာလိုက္ေတာ့ မိန္းမ က်န္ခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းတက္တဲ့ ေက်ာင္းသူႏွစ္ေယာက္ နင္ေက်ာင္းမေျပာင္းနဲ႔ေနာ္ တဲ့၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို တဖြဖြေျပာတယ္၊ ေျပာတဲ့သူကပဲ အရင္ ေနာက္တစ္ေက်ာင္းေျပာင္းသြားတယ္။
မိဘက ငါမရွိရင္ နင္တို႔ ေခြးျဖစ္မယ္ေနာ္၊ ငါမရွိမွ ငါ့အေၾကာင္း သိမယ္ေျပာတယ္ ေသသြားရတာပဲ။
တစ္ေယာက္ကို မွီမယ္လို႔ ေတြးရင္ ကိုယ္မွီမယ့္သူက ခဲြခြာျခင္း မတည္ျမဲျခင္း သေဘာတရားေတြက အျမဲစိုးမိုးလို႔ေနတယ္ ဒါေတြက ဘုရားေဟာလည္း ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ရွာေဖြရင္လည္း ေတြ႕မွာပဲ၊ ဒါဟာသဘာဝတရားပဲ သဘာဝထဲမွာပဲ ေနၾကရေအာင္၊။
အမွန္တရားဟာ ခါးတယ္ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ခက္တယ္၊ ရင္ဆိုင္ၾကရတယ္ ေရွာင္လို႔မရဘူး၊
အရက္ေသာက္တဲ့သူဟာ အရက္ကို ခ်ိဳလို႔ ေသာက္တာလားေမးၾကည့္ အဲလိုပဲ၊ လက္မခံခ်င္ပဲ တြန္႔ေနမယ့္အစား လက္ခံလိုက္တာက ၾကိဳက္လိုက္တာက ကိုယ့္အတြက္သက္သာတယ္။
ေအာ္ … သဘာဝတရားေတြပဲကိုး။
အထက္ပါ ေျပာဆုိမွူမ်ားကုိ လက္မခံခ်င္သကဲ့သုိ႔ရွိေပလိမ္မည္။ အကၽြႏု္ကုိယ္တုိင္းလည္း လက္မခံခ်င္ေပ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ လက္မခံခ်င္သနည္းဟု၊ စစ္ေဆးၾကည့္ေသာ္ ဤကဲ့သို႔ ခြဲခြါရမည္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ဟု ေျဖရေပလိမ့္မည္။
မွန္ေပသည္ လူတိုင္းလူတိုင္းသည္ မိမိတုိ႔ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသူမ်ား၊ အားကုိးအားထား ျပဳရသူမ်ားနဲ ့၊ မခြဲခြါလိုၾကေပ။ သို႔ေသာ္ အႏွစ္တရာ မၾကာေသာ အလြန္တိုေတာင့္လွေသာ ကာလအတြင္းဝယ္ မလြဲမေသြ ခြဲခြါၾကရမည္ျဖစ္၏။
သူမရွိလွ်င္ မျဖစ္ဟု အားကုိးအားထား ျပဳေနခဲ့ရသူမ်ားသည္၄င္း၊ ငါမရွိလွ်င္ မျဖစ္ဟု အထင္ၾကီးေနခဲ့သူမ်ားသည္၄င္း၊ မည္၍ မည္မ်ွ မ်က္ကြယ္ျပဳသြားၾကေလသနည္း ဟူသည္မွာ ေရတြက္၍ မကုန္ႏုိင္ေတာ့ေပ။
ငါမရွိလွ်င္ လုံးဝမျဖစ္ဟု ထင္မိခဲ့ေသာ ျပင္သစ္ဧကရစ္ နပုိလီယံ ဘုိနာပတ္သည္၄င္း၊ အေမရိကန္သမၼတ ေအပရာဟင္လင္ကြန္းသည္၄င္း၊ သဲကႏၱာရေျမေခြးဟု တင္စားခံခဲ့ရေသာ စစ္သူၾကီးရႊမ္းမဲ သည္၄င္း၊ မဟာမိတ္တပ္တုိ႔၏ ဦးစီးဦးေဆာင္ စစ္သူၾကီးေမာင့္ဂုိမာရီသည္၄င္း၊ ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာက္်ားၾကီးမ်ားသည္၄င္း၊ အသီးသိး မ်က္ကြယ္ျပဳသြား ခဲ့ၾကေလျပီ။ သုိ႔ေသာ္= သူတုိ႔မရွိေတာ့ေသာ္လည္း ျဖစ္ေနၾကသည္သာ။
အမွန္မွာမူ= အားၾကီးသူတုိ႔အေပၚ အားကိုးတတ္ေသာ အားငယ္သူ တုိ႔၏ အယူအဆသည္၄င္း၊ အားငယ္သူတုိ႔အား အားကုိးမွူကို ေပးတတ္ေသာ အားၾကီးသူတုိ႔၏ အယူအဆသည္၄င္း၊ မိမိတို႔၏ စြဲလမ္းမွဳတည္းဟူေသာ ဥပါဒါန္သာျဖစ္ေလသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင္ဆိုရပါမူ။ ။ အားၾကီးသူကုိ အားကုိးေနရ ျခင္းဟုဆိုအပ္ေသာ ဒုကၡ၊ အားငယ္သူကို စိတ္မခ်ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ဒုကၡ၊ စသည္ စည္ ဒုကၡအဖုံဖုံတို႔သည္၊ တစ္ပါးသူတို႔အေပၚ မိမိ၏ စြဲလမ္းမွူ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကျခင္းသာလ်ွင္ ျဖစ္ေလ၏။
အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ၊ မိမိသည္သာလ်ွင္ မိမိ၏ အားထားရာျဖစ္သည္။
မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ ေျပာျပျခင္းမ်ားအား ျပန္လည္ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဘဝ၏ သဘာဝ သုိ႔တည္းမဟုတ္ သုည
ဘဝ…ေျပာေတာ့လြယ္သည္၊ တကယ္ေတြးၾကည့္က တကယ္ပင္ ခက္ခဲနက္နဲေသာ ဘဝ။
လူမမည္ခေလးဘဝမွ အစျပဳကာ ေသဆုံးသည့္တုိင္ေအာင္ အကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္၊ လူသားမ်ားပီပီ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာကို သြားၾက၊ ခင္မင္ရာ ရင္းႏွီးရာကို ရွာၾက၊ ေတြ႔ၾက ဆုံၾက ခင္မင္ၾက ထို႔ေနာက္ ျပန္လည္ ကြဲကြာ သြားၾကျပန္၏၊
သုညက စခဲ့ၾကေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ဘဝသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ သုညျဖင့္ ျပန္လည္ အဆုံးသတ္ရေလ၏၊ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္သည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ တစ္ေနရာရာ၌ ေတြ႔ၾက ဆုံၾက၍၊ အေၾကာင္း တစ္ခုခုျဖင့္ စတင္သိကၽြမ္းခဲ့ၾကေလ၏၊
ထုိသူနစ္ေယာက္သည္ ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုျဖင့္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေတြ႔ဆုံၾကကာ ထို႔ထက္ပုိမို ရင္းႏွီခဲ့ရျပန္ေလ၏၊ ဤသုိ႔ျဖင္ တစ္စထက္တစ္စ ရင္းႏွီကာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ား သဖြယ္ ျဖစ္သြားၾကျပီး ေျပာမနာ ဆုိမနာ အရင္းႏွီးဆုံးမ်ား အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ရွိရျပန္သည္။
သူတို႔နစ္ဦးသည္ ေျပာမနာ ဆုိမနာ ဘဝမ်ားမွ မထင္မွတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုျဖင့္၄င္း၊ မိမိ၏ အလုိမက်မူေလးမ်ားမွ အစျပဳကာ၊ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အထင္အျမင္ လြဲမူမ်ားျဖင့္၄င္း၊ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ရွိသြားကာ လမ္းခြဲၾကရျပန္ေလသည္။ ဤသုိ႔လ်ွင္ သုညက စခဲ့ေသာ ဘဝသည္ ေနာက္ဆုံး သုညသုိ႔ျပန္လည္ ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့၏။
သုညျဖင့္စတင္ခဲ့ေသာ အကၽြႏု္ပ္သည္လည္း မည္သည့္ရက္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ မည္ကဲ့သုိ႕ အေၾကာင္း အရာမ်ိဳးျဖင့္ သုညျဖစ္ရအုံမည္ ဆိုသည္ကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း………………။
လူသားပီပီ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ခင္မင္ရာ ရင္းႏွီးရာမ်ားကုိ ဆက္လက္ရွာေဖြ ေနပါအုံးမည္။
လူသဘာဝ လူ႔ေလာက အေၾကာင္းမ်ားကို အေတြ႔အၾကဳံရွိရွိ ေျပာဆုိလမ္းညြန္ ဆိုဆုံးမေပးေနေသာ အကၽြႏု္ပ္၏ မိတ္ေဆြႏွင့္ ေဆြးေႏြးခန္းမ်ားကို ျပန္လည္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဖိုးသား၏ ေမးျမန္းခ်က္ႏွင့္ သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤပၸ အေျဖ။
ဘုန္းဘုန္း မဂၤလာပါ.. သိခ်င္တဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးက တစ္ဆင့္ ေမးေလွ်ာက္ခိုင္းလို႔ ေမးခြန္းေလးေတြ ပို႔လိုက္ပါတယ္ ဘုရား..
ေမး။ ။ ၁။ သမၼာဒိ႒ိ ငါးမ်ိဳးအနက္ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိ အေၾကာင္းပါ ဘုန္းဘုန္း။ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အ႒ကထာ ဆရာက ခုလို ေျပာထားတယ္လို႔ ဆုိတယ္ ဘုရား..။
၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိ ရွိသူဟာ ဒီဘ၀မွာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရရင္ရ၊ မရရင္ ခုနစ္ဘ၀ေျမာက္မွာ အရိယာမဂ္ကို ရတယ္..။
ဒါသည္လည္း အ႒ကထာ ဆရာ၏ အာေဘာ္ေတာ့ မဟုတ္၊ တိပိဋက စူဠာဘယေထရ္ရဲ႕ စကားကို ျပထားတယ္ လို႔ ဆိုတယ္ ဘုန္းဘုန္း။
အဲဒီမွာ ဒီဦးဇင္းအေနနဲ႔ သိခ်င္တာက *၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိ ရွိရင္ ဒီဘ၀မွာ အရိယာမဂ္ကို ရရင္ရ၊ မရရင္ ခုနစ္ဘ၀ေျမာက္မွာ ရတယ္* ဆိုေတာ့ ခုေခတ္ လူေတြရေနတဲ့ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိကို ေျပာတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လို ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိမ်ိဳး၊
ဘယ္ေလာက္ အဆင့္အတန္းရွိတဲ့ သမၼာဒိ႒ိမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါလဲ.. တဲ့ ဘုရား.. ဒီဦးဇင္း အေနနဲ႔ ဖတ္ရွဳေတြ႔ရွိတဲ့ စာအုပ္က အဂၤုတၳိဳရ္ အ႒ကထာနဲ႔ ဋီကာ၊ ပဌမအုပ္ေတြမွာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ လို႔ မိန္႔ပါတယ္ ဘုန္းဘုန္း..။
ေျဖ။ ။ အခုေခတ္လူသားမ်ားရေနတဲ ့ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိဆိုရာ၌ ၄င္းသမၼာဒိ႒ိကုိ ရရွိထားေသာ လူသားသည္ အဘယ့္အဆင့္ရွိသနည္း ဆုိသည္ကုိ သိိဖို႔လိုအပ္လွေပသည္။
(ဥပမာ) ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ သိေသာ သမၼာဒိ႒ိမ်ိဳးဆုိပါက အဘယ္မ်ွ သံသရာလည္ရအုံးမည္ ဆိုသည္ကို မသိႏိုင္ေသးေပ။
တိပိဋက စူဠာဘယေထရ္သည္ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္-ကုိရည္ရြယ္၍ ေျပာၾကားထားျခင္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ၄င္း သတၱကၡတၱဳ ပရမေသာတာပန္-သည္၊ ၇ ၾကိမ္ ပဋိသေႏၶေနျပီး နိဗၺာန္ဝင္မည္ ေသာတာပန္၊ ျဖစ္ေလသည္၊ ထိုေၾကာင့္- ၄င္း ေသာပန္မ်ား ရရွိထားေသာ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိမ်ိဳးကို ဆိုလုိသည္ဟု မွတ္ပါေလ။
ေမး။ ။ ၂။ ဒုတိယ ေမးခြန္းက သမၼာသကၤပၸနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းပါ ဘုရား..။
သမၼာသကၤပၸ ဆိုတာ အဘိဓမၼာမွာ ၀ိတက္ ေစတသိက္ကို အရေကာက္တယ္၊ အဲဒီ ၀ိတက္က ျဗဟၼာ့ဘံုေတြမွာ ဆိုရင္ ပဌမစ်ာန္ ဘံုေတြမွာပဲ ရႏိုင္တယ္၊ အထက္အထက္ ျဗဟၼာဘံုေတြမွာ ၀ိတက္ မရွိဘူးလို႔ စာမွာ ဆိုထားေတာ့၊
၀ိတက္မရွိတဲ့ အဲဒီ အထက္အထက္ ျဗဟၼာဘံုေတြမွာ သစၥာေလးပါးကို ထုိးထြင္း သိဖို႔အတြက္ သမၼာသကၤပၸ မဂၢင္လို႔ ေခၚတဲ့ ၀ိတက္ မရွိႏိုင္တဲ့အတြက္ မဂၢင္ ခုနစ္ပါးတည္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနရေတာ့မယ္၊
အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီ ဘံုေတြမွာ သမၼာသကၤပၸ မဂၢင္ကို ဘယ္လိုယူပါသလဲ၊ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ပါ၀င္ေနပါသလဲ၊ သမၼာသကၤပၸ မရွိႏိုင္တဲ့ အတြက္ မဂၢင္ ခုနစ္ပါးတည္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္လို႔ ရႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ ရမလားဆိုတာကို ဒီဦးဇင္း အေနနဲ႔ စာေပေလ့လာရင္း ေ၀ခြဲမရလို႔ တပည့္ေတာ္ကို တဆင့္ ေမးေလွ်ာက္ခိုင္းပါတယ္ ဘုရား..။
ေျဖ။ ။ အထက္ထက္ ဘုံမ်ား၌ ဝိတက္မရွိသျဖင့္ သမၼာသကၤပၸမဂၤင္ မရွိသည္မွာ မွန္ေပသည္၊
ဒုတိယဇၥၽာနေတာ ဝု႒ာယ ဝိပႆႏၲႆ ဥပၸေႏၷာ မေဂၢါ ဒုတိယဇၥၽာနိေကာ ေဟာတိ၊ မဂၢဂၢၤါနိ ပေနတၳ သတၱ ေဟာႏၲိ။ ဟု ပါဠိေတာ္မ်ား ရွိပါသည္၊
ေမးခြန္းရွင္သည္ စာေပသင္ၾကားေနေသာ ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးျဖစ္သည္ဟု သိရပါသျဖင့္၊ ေအာက္ပါ မာတိကာ အဆုိကို အနည္းငယ္ ျပန္၍ ေႏႊးျပခ်င္ပါသည္။
ဝိတက္ရွိေသာ စ်ာန္စိတ္ႏွင့္ ဝိတက္မရွိေသာ စ်ာန္စိတ္မ်ားကို ကြဲျပားေစျခင္းအက်ိဳးငွါ ငယ္စဥ္က ဆိုခဲ့ဖူးၾကပါသည္၊ ( ေသာတာပတၱိမဂ္ ရွစ္ပါး ခုနစ္ပါး၊ သကာဒါဂါမိမဂ္ ရွစ္ပါး ခုနစ္ပါး…….စသည္ျဖင့္ ဆိုခဲ့ဖူးၾကေလသည္) ေသာတာပတၱိမဂ္ ရွစ္ပါးဟူသည္ ဝိတက္ပါဝင္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါး ျဖစ္ပါသည္၊ ခုနစ္ပါး ဆိုသည္မွာကား ဝိတက္ မပါေတာ့သည္ျဖစ္၍ မဂၢင္ ခုနစ္ပါးသား ရွိပါေတာ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဝိတက္ဟုဆိုေသာ သမၼာသကၤပၸမဂၢင္ မရွိေသာ္လည္း အထက္အထက္ ေလာကုတၱရာ တရားမ်ားကုိ မဂၢင္ ခုနစ္ပါးျဖင့္ ၾကိဳးစားအားထုပ္၍ ရသည္သာ။
ဥပမာအားျဖင့္= ဘတ္စ္ကားျဖင့္ ခရီးသြားေသာ ခရီးသည္တစ္ေယာက္သည္ ဂိတ္စ ဂိတ္ဆုံး စီးပါက က်သင့္ေငြကို အျပည့္ေပးရေသာ္လည္း ခရီးတစ္ဝက္မွ ျဖတ္၍စီးေသာ ခရီးသည္မွာမူ၊ အျပည့္ေပးစရာ မလုိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
အထက္အထက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေအာက္ေအာက္ ျဖစ္ေသာ တရားမ်ား က်င့္က်န္ပြားမ်ား အားထုပ္ထားျပီးျဖစ္၍ အခ်ိန္မေရြး ျပန္လည္ အာရုံျပဳ၍ ရသည္ဟူ၍လည္း မွတ္ထားေစခ်င္ပါသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ စ်ာန္-သမာပတ္-အဘိညာဥ္တို႔ကို ရရွိေသာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ သံုးမ်ိဳးသံုးစား ရွိသည္ဟု မွတ္သားဖူးပါသည္။ ၄င္းသံုးမ်ိဳးမွာ-
(က) အရိယမဂ္ဖိုလ္ကို ရၿပီးမွ သမထကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္သျဖင့္ ေလာကီစ်ာန္သမာပတ္ အဘိညာဥ္တို႔ကို ရၾကေသာ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ား။
(ခ) ပုထုဇဥ္ဘဝကပင္ ေလာကီစ်ာန္သမာပတ္ အဘိညာဥ္ တို႔ကို ရရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ အရိယာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။
(ဂ) ပုထုဇဥ္အခိုက္က ေလာကီစ်ာန္သမာပတ္ အဘိညာဥ္တို႔ကို မရရွိခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေလာကုတၱရာ အရိယာမဂ္ဖိုလ္သို႔ ေရာက္သည္ ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ စ်ာန္အဘိညာဥ္တို႔ကို ရရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္။
ဤေမးခြန္းမ်ားအား ဤမ်ွႏွင့္ ေက်နပ္မေနပဲ က်မ္းတတ္အေက်ာ္ ဆရာေတာ္တို႔အားလည္း ေမးေလ်ွာက္ ၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။
ယခုထက္ တိက်ေသာ အေျဖကို ရရွိပါကလည္း ျပန္လည္ အေၾကာင္းၾကား ေပးေစခ်င္ပါသည္။
သင္ရင္းႏွင့္က်င့္ က်င့္ရင္းႏွင့္ သင္ၾကားႏိုင္ၾကပါေစ။
sweetpeony:အေမးႏွင့္ စုန္း ေအာက္လမ္း ျပႆနာ အေျဖ။
ေမး။ ။ sweetpeony: အရွင္ဘုရား ဗုဒၶဘာသာမွာ စုန္းေတြ ေအာက္လမ္းေတြ ကို ယံုျကည့္မႈ ထားသင့္ပါလားဘုရား။ အဲဒီအေပၚမွာ ဗုဒၶဘာသာအေနနဲ႔ ဘယ္လုိျပန္ျပီး ေခ်ပ ကာကြယ္ ရမလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။ ယုံၾကည့္မွဳဆိုရာ၌၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါသည္၊ ရွိသည္ဟူ၍ ယုံၾကည္ျခင္း၊ ကုိးကြယ္အားထားရာ ဟူ၍ ယုံၾကည္ျခင္း စသည္စသည္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။
ဥပမာအားျဖင့္= တစ္ေနရာရာ၌ အိုစမာဘင္လာဒင္ ရွိေနသည္ ဆုိသည္ကုိ ရြာဦၤးေက်ာင္းဆရာေတာ္ ယုံၾကည္ပါသည္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ၄င္းဘင္လာဒင္အား သက္ရွိထင္ရွားရွိသည္ ဒါမွမဟုတ္ ရွိခဲ့သည္ဟု ယုံၾကည္ရုံသက္သက္ သာျဖစ္ပါသည္၊ ယုံၾကည့္ျခင္းသည္ ကိုးကြယ္ျခင္းမဟုတ္ပါ။
ဗုဒၶဘာသာ၌ စုန္းေတြ ေအာက္လမ္းပညာဆရာေတြကုိ မယုံၾကည္ဘူးဟူ၍ မပါရွိေပ၊ သုိ႔ေသာ္ ၄င္းတို႔ကို ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္စရာ မဟုတ္ဟုူ၍ကား ပါရွိပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ၄င္း စုန္းေတြ ေအာက္လမ္းပညာရွင္ေတြသည္ ေလာက၌ ရွိသည္မွာ မွန္ေပ၏၊ ရွိသည္ဟူ၍လည္း ယုံပါေလ.။
သုိ႔ေသာ္လည္း အိမ္ေပၚတင္၍ ငွက္ေပ်ာ္ပြဲ အုန္းပြဲမ်ားျဖင့္ ကုိးကြယ္ဆည္းစရာ မလုိဟူ၍လည္း ဆက္လက္မွတ္သားထားပါေလ။ (ေပတဝတၲဳ နိမာနဝတၲဳမ်ားကုိ ဖတ္ပါ)
ကုိးကြယ္ရာႏွင့္ ယုံၾကည္ရာကို ခြဲျခားႏိုင္ၾကပါေစ။
ဖိုးသား၏ ေမးျမန္းခ်က္အား ျပန္လည္ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ ၁။ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္က အေျခအေန တစ္ခုကို မလြန္ဆန္ႏိုင္လု႔ိ တျခားဘာသာ၀င္ တစ္ဦးအျဖစ္ လက္ခံလိုက္ရတယ္၊ အဲဒီလူရဲ႕ စိတ္က အဲဒီဘာသာကို မၾကည္ညိဳေပမယ့္ အဲဒီဘာသာရဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာကို တစ္သက္လံုး လုပ္ခဲ့ရတယ္ (ဘယ္လို အလုပ္မ်ိဳးလဲေတာ့ မေမးလိုက္မိဘူးဘုရား) ဆိုရင္ အဲလိုလူ တစ္ဦးမွာ အျပစ္ျဖစ္ႏိုင္သလား ဘုရား၊ သရဏဂံုေကာ ပ်က္သြားမလား ဘုန္းဘုန္း၊ တကယ္လို႔ သရဏဂံု ပ်က္သြားခဲ့ရင္ေတာင္ အဲဒီလို ပ်က္တဲ့အတြက္ တမလြန္မွာ အျပစ္ျဖစ္ႏိုင္ (မေကာင္းက်ိဳး ေပးႏိုင္) ပါသလား ဘုရား…။
ေမး။ ။ ၂။ ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုက ဒီလိုပါ ဘုရား..။ ဘာသာျခား တစ္ဦးအေနနဲ႔ ၀ိပႆနာကို အားထုတ္ခ်င္ေနတယ္၊ ၀ိပႆနာကို စိတ္လည္း ၀င္စားတယ္၊ ၀ိပႆနာဟာ ဘယ္လိုသေဘာလဲ သူ သိခ်င္ေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာကိုေတာ့ မကိုးကြယ္ခ်င္ဘူး..၊ ၀ိပႆနာကိုသာ လိုက္စားခ်င္တာ..။ အဲလိုလူမ်ိဳးအတြက္ ၀ိပႆနာကို စိတ္ပါလက္ပါ အားထုတ္လို႔ တရား ရႏိုင္ပါသလားဘုရား၊ ရတနာ သံုးပါးကို မကိုးကြယ္လို႔မို႔ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလား ဘုန္းဘုန္း..။ တရားအားထုတ္တ့ဲ ေနရာမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ သရဏဂံု မတည္ဘဲနဲ႔ တရား မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ ၾကားဖူးလုိ႔ပါ… ဆိုၿပီး တပည့္ေတာ္ကို ေမးေလ်ာက္ခိုင္းပါတယ္ဘုရား
ေျဖ။ ။ သရဏဂုဏ္ ပ်က္ေၾကာင္း အဂၤါ ၂-ပါး။ ။
ပုထုဇဥ္လူသားတို႕ ေဆာက္တည္ထားေသာ သရဏဂုဏ္ ပ်က္ျခင္း၏ အေၾကာင္းတရား ႏွစ္ပါး။
(၁) သာ၀ဇၨ ေဘဒ- မိစၦာဒိ႒ိဘာသာ(တိတၲိတုိ႔ ) ဘုရားကို ဘုရားမွန္ ဘာသာမွန္ ဟု တိတၱိအယူကုိယူသြားျခင္း၊ (အျပစ္ရွိ၏ ဆိုးက်ိဳးကိုေပးႏုိင္၏၊)
(၂) အန၀ဇၨ သုခ၀ိပါက ေဘဒ- ေသဆုံးသြားေသာသူ၊ (အျပစ္မရွိ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ရ၏။)
သရဏဂုဏ္ ပ်က္သည္မပ်က္သည္ ဆုိရာ၌၊ ေဖာ္ျပပါရွိေသာ အဂၤါနစ္ပါးျဖင့္ တုိင္းတာရမည္ျဖစ္သည္။ ေဘးအႏၱာယ္ကုိေၾကာက္၍ မိမိမနစ္သက္ေသာ ဘာသာကို ရွိခုိးဦးခ်ျခင္းျဖင့္ သရဏဂုဏ္ မပ်က္ႏိုင္ပါ၊ ကိုးကြယ္ျခင္းဟူသည္ ကုိယ္အမူအယာ ေလာက္မ်ွျဖင့္ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပေနျခင္းမဟုတ္၊ တကယ့္လက္ေတြ ့အားျဖင့္ ဘာသာ၏ အဆုံးအမကို လက္ခံက်င့္သုံးျခင္းကို ဆုိလုိပါသည္္။
ေမးခြန္းရွင္သည္ ကုိယ္အမူအယာအားျဖင့္ ဟန္ေဆာင္ေနရေသာ္လည္း မိမိ၏ စိတ္ထည့္တြင္ မိမိကုိး့ကြယ္ေသာ ဘာသာ သာသနာကုိ အာရုံျပဳ၍ ေနမည္ဆုိပါက သရဏဂုဏ္ မပ်က္ဟုမွတ္ပါ။ သရဏဂုဏ္ မပ်က္လ်ွင္ ပ်က္ျခင္းေၾကာင္ ့ရေသာဆုိးက်ိဳးမ်ား မခံစားရႏိုင္ေပ။
ေျဖ။ ။ ေမးခြန္း တစ္ႏွင့္ နစ္သည္ ဆက္စပ္မွူရွိသည္၊ ဗုဒၶဘာသာဟူသည္ ဗုဒၶ၏တရားေတာ္ကို က်င့္က်န္ျခင္းကို ဆုိလုိပါသည္၊ ဤသည္ကား ဗုဒၶဘာသာ တရားဟူ၍ မသိေသာ္လည္း တရားကို က်င့္ေသာသူသည္ တရား၏ ေကာင္းက်ိဳးကို မုခ်ခံစားရမည္ျဖစ္သည္။
သူသည္ ဗုဒၶဘာသာဟူ၍ မေၾကာ္ျငာေသာ္လည္း ဗုဒၶတရားကုိက်င့္က်န္ေနသူျဖစ္ေလသည္။
သရဏဂုဏ္ မေပၚေသးခင္က စ်ာန္တရားမ်ားကို ရရွိပုိင္ဆုိင္ခဲ့ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားရွိခဲ့သည္ကုိ သတိထားသင့္လွေပသည္။
ဥပမာအားျဖင့္=အာ႒ာရရေသ့ႏွင္ ့ဥဒကရေသ ့တို႔သည္လည္း သရဏဂုဏ္မတည္ပဲ ေလာကိီစ်ာန္ကို ရရွိခဲ့ၾကေလသည္။
ဗုဒၶဘာသာ ဟူသည္ ကုိးကြယ္ခံ အခြင့္ထူးခံဘာသာမဟုတ္၊ အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ-မိမိသည္သာလ်ွင္ မိမိ၏ အားထားရာဟု ေဟာေတာ္မူထားေလသည္၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိအားကုိးကြယ္သူအေပါင္းတို႔ကို၊ ဥဳံဖြ……..တရားထုူးရေစသတည္း…ဟူ၍ မလုပ္ေပးႏိုင္ပါ၊
ထို႔ေၾကာင့္ ကုိးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ မကုိးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ တရားကိုက်င့္ေသာသူသည္ တရား၏ အသီးအပြင့္ကို ရမည္မွာ ဧကန္ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္စင္စစ္ တရားကုိက်င့္ေနျခင္းသည္ပင္လ်ွင္ ဘာသာကိုကုိးကြယ္သည္မည္ေလ၏။
သုိ႔ေသာ္= မည္သည့္ ဘာသာဟူ၍ မသိေသာေၾကာင့္သာလ်ွင္ ျဖစ္ေလသည္။ ဗုဒၶ၏တရားကို မက်င့္က်န္ပဲ ဗုဒၶဘာသာဟု ခံယူထား ကာမ်ွျဖင့္ အပါယ္မွ လြတ္ေျမာက္သည္ဟူ၍ မတြက္မိေစလုိပါ။
ဤ သဘာဝ ပရမတၲတရားတုိ႔သည္ကား နဂုိးကတည္းက ရွိေနႏွင့္ေသာ တရားမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္၊ ဗုဒၶက ေဟာျပခဲ့ေသာ ေၾကာင့္သာလ်ွင္ ဗုဒၶဘာသာဟူ၍ အမည္နာမ ေခၚေဝါသတ္မွတ္ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္အားျဖင့္ ဗုဒၶသည္ အသစ္တီထြင္ေဟာၾကားျခင္းမဟုတ္ပဲ၊ သဘာဝသေဘာ တရားကုိ ထုပ္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္သာျဖစ္ေလသည္။
တရားခံ ဘယ္သူလဲ
အခုတေလာ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ဘာသာအခ်င္းခ်င္း ေစာ္ကားရုိင္းျပေသာ စကားမ်ားကို ထူးထူးျခားျခား ေျပာဆိုေနၾကသည္ကုိ၊ မေတြ႔ခ်င္အဆုံးေတြ႔ေနၾကရေလသည္။
ဤကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရးစပ္ကူမတ္ကူးကာလမ်ားတြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ ဘာသာေရးေသြးခဲြမွူမ်ား ေပၚေပါက္တတ္သည္ကုိ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ႏွင့္ အစၥလာမ္ ခရစ္ယာန္မက်န္ အားလုံးေသာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား သတိထားရမည့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ျဖစ္ေလသည္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လုနီးအခ်ိန္တိုင္၌ ယခုကဲ့သုိ႔ ဘာသာေရးေသြးထိုး လွုပ္ဆိုမွူမ်ား ပံုမွန္ေပၚေပါက္တတ္သည္ကုိ၊ ဘာသာဝင္တိုင္း သတိထားဖို ့ အလြန္းအေရးၾကီးေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ေပသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္းမ်ားျဖစ္ေအာင္၊ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈမ်ားျဖစ္ေအာင္ ေရးသားေနမွဳ၊ ဘေလာ့မ်ားျပဳလုပ္ေနမွူ၊ ေမးလ္မ်ား ေတြ႔ေနရမွဴအားလုံးသည္ မည္သူေတြ လုပ္ေနသနည္း ဆုိသည္ကုိ၊ ဦးစြာပထမ သိဖို႔လုိအပ္လွပါသည္။
ယခုလုိအခ်ိန္အခါမ်ဳိးတြင္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားလုပ္ေလ့ရွိသနည္း ဆိုသည္ကိုလည္း သမိုင္းကေပးေသာ သခၤန္းစားမ်ားအရ သိသင့္လွေပသည္။ သူမ်ားေျပာတုိင္း လုိက္၍လုပ္ေနမည္ဆိုပါက မိမိတို႔ရည္မွန္းထားေသာ မည့္သည့္ဦးတည္ခ်က္ကိုမဆို ဘယ္နည္းႏွင့္မ်ွ ရႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။
ဘယ္သူဘယ္၀ါ ဘယ္ကမွန္းမသိပဲ မိမိဘာသာ မိမိလူမ်ဳိးကို ဆန္႕က်င္ေစာ္ကားေနေသာ အေျပာေတြ စာေတြ ႀကားရ ျမင္ရ ဖတ္ၾကရသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း ခံစားမွဳမ်ားေပၚလာျပီး အလ်င္စလို တုန္ ့ျပန္မိျခင္းမ်ိဳးသည္ အခြင့္အေရးကိုေစာင့္ေမ်ွာ္ေနသည့္သူမ်ား၏ ဆင္ထားေသာ ေထာင္ေခ်ာက္အကြက္ထဲသုိ႔ အလြယ္တကူ ဝင္းမွန္းမသိ ၀င္သြားမိသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထုိ႔သို႔ မျဖစ္ရေလေအာင္ သတိထားရမည္မွာ၊ ခံခဲ့ရဖူးသူ ဘာသာဝင္တိုင္း၏ တာဝန္သာလွ်င္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
အို………အေမာင္ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္အေပါင္းတို႔ အသင္တုိ႔သည္၊ ယခုအခ်ိန္အခါ၌ အကယ္၍ ဘာသာေရးအဓိကရုဏ္းတစ္ခုကုိ ဖန္တီးၾကမည္ ဆုိၾကပါစုိ႔၊ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေမ်ွာ္လင့္ေစာင့္စားေနၾကေသာ မုန္းဝါးဝါးအခြင့္အေရးၾကီးတစ္ခုသည္ မုခ်ေပ်ာက္ပ်က္ သြားရေတာ့မည္မွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲ၊ ေဝးသထက္ေဝး ဝါးသထက္ ဝါးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၾကိဳတင္၍ အေၾကာင္းၾကား အသိေပးအပ္ပါသည္။
မၾကဳံစဖူး ထူးကဲစြာ ေပၚေပါက္လာေသာ ေဝဖန္းမွဳမ်ား၏ လက္သည္တရားခံသည္ မည္သူျဖစ္သနည္းဆိုေသာ ေမးခြန္းမ်ားကုိ၊ အကၽြႏု္ပ္တို႔ စုေပါင္း၍ အေျဖရွာၾကပါစုိ႔။
ဘာသာအခ်င္းခ်င္း ေစာ္ကားရုိင္းျပစြာ ေျပာဆိုေရးသားထားေသာ ေမးလ္မ်ား အကယ္၍ ေနာင္ေတာ္ ညီေတာ္မ်ား၏ ေမးလ္ထဲ့သို႔ ေရာက္ရွိလာပါ၊ forward မလုပ္မိေစပဲ၊ ၄င္းေမးလ္မ်ားကုိ ဤေနရာ၌ အဆုံးသတ္ၾကပါစုိ ့
အရွိနဲ ့အသိ ထာဝရျမဲၾကပါေစ
ေသခ်င္ရင္ စိန္မစားနဲ ့
အခုတေလာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေအာက္ပါသတင္းမ်ားကို လူအမ်ားစိတ္ဝင္းစားလ်ွက္ရွိပါသည္။
ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ ဤရြာဦးေက်ာင္းမွေန၍ အကၽြႏု္ပ္ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ ေၾကာ္ျငား လုိက္ပါသည္။
ေအာက္ပါဖုန္းနံပါတ္မ်ားျဖင့္ မိမိဖုန္းသို႔ ဝင္လာပါက မကိုင္ၾကေစရန္ ထိုင္း အမွတ္ ၃ စေလာင္းမွ ေၾကာ္ျငာထားသည္ဟု တစ္ဆင့္စကားမ်ားၾကားသိရပါသည္။ ကုိယ္တိုင္လည္း ထိုင္းစကားနားမလည္ပါသျဖင့္ တစ္ဆင့္စကားသာျဖစ္ပါသည္။
၄င္းဖုန္းနံပါတ္မ်ားျဖင့္ ဝင္လာေသာ ဖုန္းမ်ားကို ကုိင္မိ၍ နားမွ ေသြးမ်ား ယုိစီးကာ ေဆးရုံသို႔တက္ေရာက္ၾကရသည္ ဟူ၍လည္း တစ္ဆင့္စကားမ်ား ၾကားသိရပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသုိ႔ျဖစ္ရသည္ကုိ အကၽြႏု္ုပ္ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ နားမလည္ႏိုင္ေၾကာင္းပါ။ အားလုံး အရိွနဲ ့အသိ ထာဝရျမဲၾကပါေစ။
083-333-6768
083-333-6867
083-356-6867
083-336-6567
083-373-6657
081-336-6657
080-889-8887
http://blog.nweyoe.net/2010/01/21/warning-thai-phone/ ဒီဆုိဒ္မွာလည္း ဝင္ၾကည့္လို ့ရပါတယ္။
သည္းခံျခင္းႏွင့္ ေအးျမ၏ ေမးျမန္းခ်က္
ေမး။ ။ ေအးျမ: ဘယ္လို သည္းခံျခင္းက ျမတ္ပါသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ပါလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။ ခႏၱီ ပရမံ တေပါ တိတိကၡာ၊ နိဗၺာနံ ပရမံ ဝဒႏၱိ ဗုဒၶါ။
နဟိ ပဗၺဇၨိေတာ ပရူပဃာတီ၊ န သမေဏာ ေဟာတိ ပရံ ဝိေဟဌယေႏၲာ။
ဘယ္အရာမ်ိဳးမွာမဆို မိမိက အသာမစံံပဲ အနာခံျခင္းတည္းဟူေသာ ပါရမီေျမာက္သည္းခံျခင္းသည္ အျမတ္ဆုံးျဖစ္ပါသည္။
အခြင့္အေရးတစ္ခုခုကို ေမ်ွာ္လင့္၍ သည္းခံျခင္းသည္ကား ပါရမီေျမာက္သည္းခံျခင္းမဟုတ္၍ အဆုံးစြန္ထိအက်ိဳးေပးေသာ သည္းခံျခင္း မျဖစ္ႏိုင္ေပ။
သုိ႔ေသာ္ = ေလာကီအက်ိဳး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၌လည္း သီးခံ၍ ေစာင့္စားႏိုင္သူမ်ားသည္ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေအာင္ျမင္ႏုိင္ၾကသည္ကို အလုပ္လုပ္ေနသူတိုင္း၊ အခြင့္အေရး တစ္ခုခုကို ေမ်ွာ္လင့္ေနသူတိုင္း၊ သတိထားမိၾကေပလိမ့္မည္။
ခႏၱီ၏ပင္ကိုယ္တရားသည္ ေမတၱာျဖစ္ပါသည္၊ ေမတၱာသည္ အေဒါသ ေစတသိက္ျဖစ္ပါသည္၊ အေဒါသသည္ ေဒါသ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သည္းခံျခင္းသည္၊ ေမတၱာ၏ ျပယုဂ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အရာရာကို ျငိမ္းေအးေစႏိုင္ေလသည္။ ကမၻာၾကီး၌ ရွိရွိသမ်ွေသာ အေရးအခင္း ဟူသမ်ွတို႔သည္ သည္းမခံႏုိင္ခဲ့ၾကျခင္းဟူေသာ၊ ေဒါသမွ ျမစ္ဖ်ားခံသည္ကို သတိမူေစခ်င္ပါသည္။
ကပိၸိယေက်ာ္ေခါင္ ႏွင့္ ကမၻာ့အံ့ဖြယ္နစ္ပါး
တစ္ေန႕သ၌ အကၽြႏု္ပ္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္၊ ထိုင္ႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕အတြင္း၌ တကၠဆီကားတစ္စီးေပၚတြင္ အခန္႔သားထိုင္လ်ွက္ တကၠဆီသမား၏ ေျပာစကားမ်ားကုိ နားမလည္ေသာ္လည္း လည္သကဲ့သို႔ ေခါင္းတစ္ညိတ္ညိတ္ျဖင့္၊ ဟန္ကိုယ့္ဖုိ႔ဟုဆုိကာ၊ ဣေျႏၵမပ်က္ စီးနင္းလုိက္ပါလာေလေတာ့၏၊ အေၾကာင္းမွာကား ထိုင္း လဝက ၏ ဥပေဒအရ ဟု ဆိုကာ သုံးလလွ်င္တစ္ၾကိမ္းႏႈန္းျဖင့္ လဝကရုံးသုိ႔ သြားေရာက္ျပသရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အကၽြႏု္ပ္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ကား ျပလုိ၍ ျပရျခင္း မဟုတ္သလို သူတို႔ကလည္း ၾကည့္လို၍ ျပခိုင္းျခင္း ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္တန္ရာ။
ထိုသို႔သြားလာေနစဥ္ သတင္းထူးနစ္ခုကို တိုက္တိုက္ဆုိင္ဆိုင္ပင္၊ ၾကားလုိက္ရေလ၏၊ တစ္ခုမွာကား = အင္မတန္မွ မီးျပတ္ခဲလွေသာ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕၏ အခ်က္အခ်ာက်ရာေနရာတစ္ခု ျဖစ္ေသာ၊ မန္ခ်က္စတာယူနိက္တက္အသင္းႏွင့္ ထိုင္းလက္ေရြးစင္အသင္းတို႔၏ ခ်စ္ၾကည္ေရး ေဘာလုံးစကားခဲ့ရာေနရာ၏အနီးလည္းျဖစ္၊ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလူသိမ်ားေသာ ေအဘက္ တကၠသိုလ္၏ အနီးလည္းျဖစ္ေသာ၊ ဘန္ကပီ လန္ခမ္ဟန္လမ္း ဟြားမတ္ရပ္ကြက္တြင္ နံနက္ ၈ နာရီမွ နံနက္ ၉ နာရီ အထိ လွ်က္စစ္မီးမ်ား တစ္နာရီတိတိျပတ္ေတာက္သြားေၾကာင္း သိရွိရေလ၏။
အလား(မ)တူစြာပင္လွ်င္-ဧရာဝတီတုိင္း လပြတၱာျမိဳ႕၏ အခ်က္အခ်ာျဖစ္ေသာ ျမိဳ႕မေစ်း တြင္လည္း၊ မၾကဳံစဖူး ထူးကဲစြာ နံနက္ ၈ နာရီမွ နံနက္ ၉ နာရီအထိ လွ်က္စစ္မီးမ်ား တစ္နာရီတိတိ ရရွိခဲ့ေၾကာင္းကုိလည္းၾကားသိခဲ့ရပါသည္၊ ယခုုကဲ့သို႔ လပြတၱာျမိဳ႕အတြင္း ေနခင္းေၾကာင္ေတာင္ မီးရရွိမူမွာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ပထမဆုံးအၾကိမ္းဟူ၍လည္း သိရွိရပါသည္။
ဤကဲ့သို႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ားနဲ ့ပတ္သက္၍၊ တုိက္တိုက္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသူမ်ားအေနျဖင့္ တအံ့ တၾသျဖစ္ရေၾကာင္းကိုလည္း အကၽြႏု္ပ္ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္မွ မွတ္တမ္းတင္သိရွိခဲ့ရပါသည္။
တစ္ခုထူးျခားသည္မွာကား ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ ဘန္ကပီ လန္္ကမ္ဟန္ တြင္ လွ်က္စစ္မီးမ်ား တစ္နာရီ တိတိျပတ္ေတာက္သြားသည္ကုိ အံ့ၾသၾုကသူမ်ားႏွင့္၊ ဧရာဝတီတိုင္း လပြတၱာျမိဳမွ လ်ပ္စစ္မီးမ်ား ထူးထူးျခားျခား တစ္နာရီတိတိရရွိ၍ အံ့ၾသၾကသူမ်ားသည္ မည့္သည့္ကြာဟခ်က္မ်ား ရွိသည္ဆို သည့္အခ်က္ကို မတင္ျပႏိုင္မူမ်ားမွာ အကၽြႏု္ပ္ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္၏ ေပါ့ေလ်ွာ့ ညံ့ဖ်င္းမူတစ္ခုသာ လွ်င္ျဖစ္ေလာက္တန္ရာ၏ ဟု မရုိးမသား မဝံ့မရဲ ဝန္ခံလုိက္ရပါေၾကာင္း။
သာေဂါင္ႏွင့္ ပညာမာန အေမးအေျဖ
ေမး။ ။ သာေဂါင္: မိမိ၏ကုိယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကို ၾကြားဝါလိုျခင္းႏွင့္ ပညာမာနထားျခင္းသည္ ရဟန္းတစ္ပါးအေနျဖင့္ မည္သို႔ေသာ အကုသိုလ္ျဖစ္ပါသနည္း။
ေျဖ။ ။ မိမိ၌ ရွိေသာ ပညာကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ပညာမာနထားျခင္းအတြက္ ဝိနည္းအေနအားျဖင့္ အာပတ္ဟူ၍ မဆုိသာေပ၊ ၾကြားဝါလ်ွင္(ညာလွ်င္)ကား သမၸဇာနမုသာဝါဒ သိကၡာပုဒ္အရ ပါစိတ္အာပတ္သင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိ၏ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးကို ၾကြားဝါျခင္းဆိုရာ၌ ရွိသည္ကုိ မရွိသကဲ့သို႔ဟန္ေဆာင္လ်ွင္ မာယာ ဟုေခၚဆိုျပီး၊ မရွိသည္ကုိ ရွိသကဲ့သိုဟန္ေဆာင္လ်ွင္ သာေထယ် ဟုေခၚေလ၏၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္၏။
မိမိ၌မရွိေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ကို ရွိသကဲ့သို႔ဟန္ေဆာင္ၾကြားဝါလွ်င္ကား ပါရာဇိကက်ေလသည္။
ဤ မာယာ ႏွင့္ သာေထယ်သည္ ျပဳလုပ္ရန္လြယ္ကူသေလာက္ အလြန္အျပစ္ၾကီးသည္ဟူ၍ မွတ္ပါေလ။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဤအေမးပုစၦာသည္ ဝိနည္းအရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ က်မ္းတတ္အေက်ာ္ ဆရာေတာ္တို႔အား ျပန္လည္ေလ်ွာက္ထား ေမးျမန္းၾကည့္ေစလိုပါသည္။
အတၱ၏ ေမးျမန္းခ်က္အား ျပန္လည္ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ အတၱ: ၀ိပႆနာရႈသည့္အခါတြင္ ပညတ္ကို ျမင္ေအာင္ရႈသလား၊ သို႔မဟုတ္ ပရမတ္ကို ျမင္ေအာင္ရႈသလားဆိုသည္ကို ကြဲကြဲျပားျပား က်မ္းကိုးႏွင့္တကြ သိလိုပါသည္ဘုရား...။
ေျဖ။ ။ ပညတ္ဟူသည္မွာ မိမိတို႔ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္အသုိင္းအဝိုင္း၌ ေခၚေဝၚသမုတ္ထားေသာ အမည္နာမမ်ွသာျဖစ္ပါသည္၊ ေဒသကြဲလ်ွင္ အေခၚအေဝၚလည္း ကြဲသြားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ပရမတ္ဆိုသည္မွာ အရိွတရား အမွန္တရားျဖစ္ေသာ စိတ္ ေစတသိတ္ ရုပ္ နိဗၺာန္ကို ေခၚပါသည္။ ဝိပႆနာရွုသည့္အခါတြင္ ပရမတ္ကို ျမင္ေအာင္ ရွုရပါမည္၊ ပရမတ္ကို ျမင္ဖုိ ့အတြက္ ပညတ္ကုိလည္း ျမင္ရပါမည္၊
ဥပမာ။ ။ မိမိအလိုရွိေသာ အရာဝတၲဳတစ္ခုကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ျဖစ္ေစခ်င္လွ်င္ မလိုအပ္ေသာ အရာဝတၲဳမ်ားကုိ ေရွးဦးစြာသိရမည္ျဖစ္၏။ သိမွသာလ်ွင္ ေရြးထုတ္ယူငင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ပညတ္ႏွင့္ ပရမတ္ကိုသိေအာင္လုပ္ျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ဝိႆနာရွုသည္ဟူ၍ အလြယ္အားျဖင့္ မွတ္ထားေစခ်င္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပရမတ္ကိုျမင္မွ ဥာဏ္အျမင္ဆိုက္မည္၊ ဥာဏ္အျမင္ဆိုက္မွ ကိေလသာကုိပယ္မည္၊ ကိေလသာပယ္မွ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ဝင္မည္။
က်မ္းကုိးအေနအားျဖင့္ ေျမာက္မ်ားစြာရွိပါသည္၊ ရြာဦးေက်ာင္းအေနျဖင့္ ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္၏ တရားမ်ားကို နာပါဟူ၍ တုိုက္တြန္းလုိပါသည္။
သက္နိုင္၏ ေမးျမန္းခ်က္အား ျပန္လည္ေျဖၾကားလိုက္ပါသည္။
ေမး။ ။ သက္နိုင္: ကာယကံ ဝစီကံ မေနာကံ ကံ၃ ပါးတြင္ မည္သည္႔ကံကို က်ဴးလြန္က အျပစ္ အၾကီး အဆံုးျဖစ္မည္ နည္း ရွင္းလင္း ေရးသားထားေတာ႔ ပို႔စ္ ရွိက ညႊန္ျပေပးေစလိုပါသည္။
ေျဖ။ ။ ကာယဒုစရိတ္္ သုံးပါး။ ။ပါဏာတိပါတ သူ႕အသက္ကုိ သတ္ျခင္း။ အဒိႏၷာဒါန သူ႔ဥစၥာကုိ ခိုးျခင္း။ ကာေမသုမိစၦာစာရ သူ႔သားမယားကို ျပစ္မွားျခင္း။
ဝစီဒုစရိတ္ ေလးပါး။ ။ မုသာဝါဒါ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆိုျခင္း။ ပိ္သုဏဝါစာ ခ်စ္သူနစ္ေယာက္ အခ်စ္ပ်က္ေအာင္ ကုန္းေခ်ာ့ေသာ စကားကုိဆိုျခင္း။ ဖရုသဝါစာ နားမခံသာေအာင္ ၾကမ္းတမ္းယုတ္မာေသာ စကားကုိ ဆိုျခင္း။ သမၹပၸလာပဝါစာ (မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ႏွင့္ မဆိုင္ေသာ) ပိန္းဖ်င္းေသာ စကား အဓိပၸါယ္မဲ့ေသာစကားမ်ားကုိ ေျပာဆိုျခင္း။
မေနာဒုစရိတ္ သုံးပါး။ ။ အဘိဇၥ်ာ သူတစ္ပါး စည္းစိမ္ကို ငါ့စည္းစိမ္း ျဖစ္ပါေစဟု ၾကံစည္ျခင္း။ ဗ်ာပါဒ သူတစ္ပါး ပ်က္စီးေစလိုေသာ ေစတနာရွိျခင္း။ မိစၦာဒိ႒ိ မွားေသာအယူကုိ စြဲယူထားျခင္း။
ကံသုံးပါးတို႔တြင္ မည္သည့္ကံကို က်ဴးလြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဦးစြာပထမ ၾကံစည္ေတြးေတားရျခင္းဟူေသာ မေနာကံသည္သာ အရင္းခံျဖစ္ေသာေၾကာင့္၄င္း၊ သံသရာခရီး၌ အလြန္တရာမွ ဒုကၡေပးတတ္ေသာ မစၦာဒိ႒ိသည္လည္းမေနာကံတြင္ ပါဝင္ေနေသာေၾကာင့္၄င္း၊ ကံသုံးပါးတို႔တြင္ မေနာကံသည္သာ အျပစ္အၾကီးဆုံးဟူ၍ မွတ္ပါ။ မေနာကံဟုေခၚေသာ စိတ္္ မပါဝင္ပဲ အမွတ္မထင္လုပ္မိျပဳမိေသာ ကာယကံႏွင့္ ဝစီကံသည္၊ အျပစ္တစ္စုံတစ္ရာရွိသည္ဟူ၍ မဆိုထိုက္ေပ။ ေလာကမ်က္ျမင္ ဥပေဒ အရာတြင္ကား စိတ္ျဖင့္ၾကံစည္ရုံသက္သက္ျဖင့္ အျပစ္ၾကီးသည္ ဟူ၍ မသတ္မွတ္ၾကေပ၊ သုိ႔ေသာ္ ၾကိဳတင္ၾကံစည္းမွူရွိေသာ ရာဇဝတ္မွူမ်ိဳးကိုမူ၊ ထုိက္သည္အားေလ်ွာ္စြာ အၾကီးေလးဆုံးေသာ အျပစ္မ်ားေပးတတ္ၾကသည္ကုိ၊ ဥပမာယူ၍ မေနာကံသည္သာ ပဓာနက်ေသာကံ၊ အျပစ္ၾကီးေလးေသာကံဟူ၍ မွတ္ယူပါေလ။
ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ ႏွင့္ လူမွူဘဝရသစုံလင္ ထို္င္းတစ္ခြင္
တစ္ေန႕သ၌ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ နယ္ေျမဗဟုသုတ အလို႔ငွာ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရွိရာ ေတာအရပ္ဖက္ဆီသုိ႔ ခရီးေဒသစာရီ လွည့္ လည္ေနေလေတာ့၏။ ထိုသုိ႔သြားေရာက္လည္ပတ္ရာ အရပ္တိုင္းအရပ္တိုင္း၌လည္း သူသည္ အတတ္နိုင္ဆုံး ဗဟုသုတမ်ားကုိ ရွာေဖြစုေဆာင္းေလ၏။ ဒီေန႔လည္း သူေရာက္ရွိေနသည္႔ က်ဳန္ေဖာ္ျမိဳ႕ေလး၏ ေခ်ာင္းက်က်တစ္ေနရာတြင္၊ ခပ္တည္တည္ထိုင္ေနရင္းမွ တစ္ဖက္ခန္းမွ စကားသံမ်ား ပြစိပြစိ ေျပာဆိုေနသည္ကုိ ၾကားမိ၍၊ ဂရုစုိက္ျပီး နားစြင့္ၾကည့္ေနမိေလေတာ့၏၊ ပထမေသာ္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္၏အထင္မွာ သမီးငယ္ေလးတစ္ေယာက္အား အေဖျဖစ္သူက ေခ်ာ့ေမာ့ေနသည္ဟူ၍ ထင္မိေလ၏။ ထင္မည္ဆိုလည္း ထင္မိစရာပင္၊ ၁၈ နစ္အရြယ္ ခန္႔ မိန္မေပ်ာ္ေလးတစ္ဦးအား အသက္ ၄၀ အရြယ္ရွိ ဗိုက္ပူနံကား ေယာက္်ားၾကီးတစ္ေယာက္က အားေပးစကားေျပာၾကားေနသည္ကုိေတြ႔ေနရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလ၏၊ ဤမွ်ေလာက္ က်က္သေရ မရွိလွေသာ မည္းမည္းတူးတူး ဗိုက္ပူနံကားေယာက္်ားၾကီးတစ္ေယာက္မွာ ယခုကဲ့သို႔ အလြန္တရာ ေခ်ာေမာလွပေသာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိလိမ့္မည္ဟူ၍ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္း ထင္မထားမိခဲ့ေပ။ ကံၾကမၼာ၏ အက်ိဳးေပးကား ဆန္းၾကယ္လွပါေပစြတကား။
အရာရာကို မဆီမဆုိင္စပ္စုလြန္းတတ္ေသာ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ျပီး သြားေရာက္ေမးျမန္းခ်င္စိတ္ တစ္ဖြားဖြားျဖစ္ေပၚေနေလေတာ့၏၊ ယခုလို မ်က္ႏွာငယ္ေလးမ်ားျဖင့္ ဒုကၡေရာက္ေနေသာ မိန္းမေခ်ာေလးမ်ားကို ကူညီလုိစိတ္ ျဖစ္ရျခင္းသည္ ေယာက္်ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၏ ေမြးရာပါ ေစတနာတစ္ခုပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ ေက်ာ္ေခါင္တစ္ေယာက္သည္လည္း ရင္ထဲ့ကေစတနာကို တားမနုိင္သည့္အဆုံး၊ သြားေရာက္ ေမးျမန္းၾကည့္ေသာအခါ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ လူကဲခတ္ အလြန္းေတာ္သည္ဟု ယူဆထားေသာ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ အထင္ႏွင့္အျမင္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲရေလေတာ့၏။
ျဖစ္ပုံမွာ ဤသုိ႔တည္း။ ။ ဗိုက္ပူနံကား ေယာက္်ားၾကီးႏွင့္ ၄င္းျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး မိန္းခေလးငယ္တို႔သည္ လြန္ခဲ့ေသာ နစ္နစ္ခန္႔ေလာက္ကတည္းက၊ လူကုိမျမင္ဖူးပဲ ဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ကာ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး သံေယာဥ္အမ်ွင္တန္းေနခဲ့ၾကသည္ဟု သိရေလ၏၊ ထုိသို႔ လူကိုမျဖင္ဖူးပါပဲ ဖုန္းျဖင့္ဆက္သြယ္ေနၾကသည္ကုိ (ေတာ္ကီဟု) ေခၚသည္ ဟူ၍လည္း သိလုိက္ရေလ၏။ ယခုေသာ္ ဘဝတစ္ခုကုိ လက္တြဲေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လွ်က္ ပြဲစားခ ဘတ္ ၄၀၀၀ တိတိ ေပးကာ၊ ဒီေန ့မနက္ မုိးမလင္းခင္ကေလးကမွ ဗိုက္ပူၾကီးဆီသို႕ ဆိုက္ဆုိက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာ ခါစ သတိုးသမီးေလာင္းကေလး ျဖစ္ေၾကာင္းသိရေလ၏။ ယခု ဗုိက္ပူၾကီး၏ ရုပ္သြင္ကို ၄င္းမိန္းခေလးငယ္မွာ လုံးဝ အာရုံျပဳ လက္ခံ၍မရသျဖင့္ မိမိ၏ နယ္ရပ္ကို ျပန္ပုိ႔ေပးရန္၊ ေတာင္းပန္းေနသည္ဟု သိရေလေတာ့၏။ အသားမည္းသေလာက္ စိတ္ေကာင္းရွိပုံေပၚေသာ ထိုမည္းမည္းတူးတူး ဗိုက္ပူၾကီးသည္လည္း၊ ျပန္လည္ကာ ပုိ႔ေပးခ်င္ေသာ္လည္း့ ေလာေလာဆယ္ ပြဲစားခ ေငြမရွိဟု သိရေသာေၾကာင့္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ႏွင့္တကြ အတူေန သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုေပါင္းကာ၊ ပြဲစားငွါးျပီး ပုိ႔ေပးလုိက္ရေလေတာ့၏။
ေကာင္းမေလးအေနျဖင့္ ျပန္မည္ဆိုလည္း ျပန္ခ်င္စရာပင္ျဖစ္ေလ၏၊ ၄င္း အသက္ ၄၀ အရြယ္ရွိ၊ ဗိုက္ပူနံကား မညး္မည္းတူးတူးၾကီးသည္၊ အသံသာသေလာက္ အလြန္တရာမွ ညစ္ပတ္ ေပစုတ္ေသာ၊ တြံေတး ႏွင့္ မအူူပင္ကို မီးေသြးတင္ပုိ႔ေသာ ျမျမစန္းေမာ္ေတာ္ဘုတ္ ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း။
သာေဂါင္၏ ေမးျမန္းခ်က္အား ျပန္လည္ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ သာေဂါင္: ကိုရင္ေလးအေနနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ အပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ကို တိတ္တခိုးခ်စ္မိတတ္ရင္ အျပစ္ျဖစ္ပါသလားဘုရား။
ေျဖ။ ။ မေနာဒြါေရ အာပတၱိ နာမ နတၲိ။ စိတ္ထဲမွာ တိတ္တခိုးခ်စ္မိေနရုံျဖင့္ ဗုဒၶဝိနည္းသိကၡာပုဒ္အရ အျပစ္မရွိပါ။ သုိ႔ေသာ္ အဘိဓမၼာအားျဖင့္ ကာမတဏွာ ျဖစ္သည္ဟူ၍ မွတ္ပါေလ။
sweetpeony ၏ ေမျမန္းခ်က္အား ျပန္လည္ေျဖၾကားလိုက္ပါသည္။
ေမး။ ။ sweetpeony: အရွင္ဘုရား ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ဟာ ေဗဒင္ေတြ နတ္ေတြကို မယံုရဘူးလုိ႔ မွတ္ထားဖူးပါတယ္။ ဘိုးမင္းေခါင္တုိ႔ ဘိုးဘိုးေအာင္တို႔ကို ရွိခိုးေနတာက်ေတာ့ေကာဘုရား။ တခ်ိဳ႔က အဲဒါေတြကို ရွိခိုးလို႔ ၀က္သား မစားတာေတြ ဘာေတြ ေတြ႔ဖူးလုိ႔ပါဘုရား။ ဗုဒၶဘာသာအေနနဲ႔ျကည့္ရင္ ဘယ္လုိပါလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္တာနဲ ့ေဗဒင္ေတြ နတ္ေတြကို မယုံရဘူးဟူ၍ မဆိုလိုပါ၊ သို႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေဗဒင္ေဟာေျပာေနျခင္းကို ဘုရားမၾကိဳက္တာေတာ့ အမွန္ပါ။ နတ္ကိုလည္း မယုံရဘူးဟူ၍ မဆိုလိုပါ။ က်မ္းဂန္ေတြမွာလည္း နတ္ေဒဝါတို႔အထင္အရွားရွိေလသည္။ သို႔ေသာ္ ၄င္းနတ္မ်ားကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္စရာ မလုိဟူ၍ မွတ္ရပါမည္။ ဘုိးမင္းေခါင္ ဘိုးဘိုးေအာင္တို႔သည္လည္း ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္စရာ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအေနျဖင့္၊ ရတနာသုံးပါးမွ တစ္ပါး ဘယ္နတ္ေဒဝါကုိမ်ွကိုးကြယ္ဆည္ကပ္စရာမလိုဟုူ၍မွတ္ပါေလ။ ကုိးကြယ္းဆည္းကပ္စရာမလိုသည္ကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္မိလ်ွင္၊ ဘုရားအလိုေတာ္က်မဟုတ္၍၊ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္မွန္လ်ွင္ နတ္ကိုးကြယ္မွူကုိ ေရွာင္ရမည္ျဖစ္၏။
မေနာကံႏွင့္ ေအးျမ
ေမး။ ။ ေအးျမ: ဘုန္းဘုန္း-ထိန္းရခက္ေသာ မေနာကံကို ဘာႏွင့္ ႏိုင္နင္းေအာင္ ထိန္းရပါမလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။ ဇေလန ဇာယေတ ပကၤ ံ၊ ဇေလေနဝ ဝိသုဇၥ်တိ။ စိေတၱန ဇာယေတ ေသာေကာ၊ စိေတၱေနဝ ဝိသုဇၥ်တိ။ ဟူ၍ ပါ႒ိအဆုံးအမ လာရွိေသာေၾကာင့္ ေရေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ညြံကုိ ေရနဲ ့ေဆးမွ သန္႔ရွင္းသကဲ ့သုိ႔ ၊ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ မေနာကံ အကုသိုလ္ကိုလည္း စိတ္ျဖင့္သာလ်ွင္ ထိန္းသိမ္းရသည္ဟုမွတ္ပါ။
ေဘသဇၹဒါန ႏုိးေဆာ္လႊာ
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လာေရာက္ျပီး ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ အုန္းယုိင္ အထည္ခ်ဳပ္ စက္ရုံတြင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ မဝါဝါ သည္၊ ၃-၁-၂၀၁၀၊ ေန႕က မေတာ္တဆ ဆိုင္ကယ္တိုက္မိသျဖင့္၊ ျပင္းထန္စြာ ဒါဏ္ရာရွိကာ၊ မဟာခ်ိဳင္ရွိ စမူစခြန္ ေဆးရုံၾကီးတြင္ အတြင္းလူနာအျဖစ္ တက္ေရာက္ ေဆးကုသ လ်ွက္ရွိေၾကာင္းသိရွိရပါသျဖင့္၊ ဝပ္တလုမ္ေက်ာင္းတုိက္မွ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ အျခားေသာ ေစတနာရွင္မ်ားမွ ေဘသဇၨဒါနအျဖစ္ ေဆးဖိုးဝါးခ အလွဴေတာ္ေငြ ၁၅၁၅၀ ဘတ္တိတိကို လူနာ၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေမာင္ထြန္းထြန္းဝင္း ႏွင့္ ဆက္သြယ္ကာ လွဴဒါန္းလုိက္ၾကေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အတြင္းလူနာအျဖစ္ တက္ေရာက္ေဆးကုသခံယူေနသူ မဝါဝါသည္ ဘတ္မရွိေသးသူျဖစ္၍ ေဆးရုံ၏ အခြင့္အေရးကိုမရရွိပါသျဖင့္ ၄င္း၏ သူေဌးမွလည္း ကုန္က်ေငြ၏ ၂၅ ရာခိုင္ႏုန္းကို တာဝန္ယူသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္၊ သူ၏ စက္ရုံအမည္ကုိလည္း သတင္းမ်ား၌ ေဖာ္ျပျခင္းမျပဳရန္ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ပါသည္၊ အေသးစိပ္အခ်က္အလက္မ်ားကို သိလုိပါက ေအာက္ပါ လူနာရွင္၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေမာင္ထြန္းထြန္းဝင္း ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ပါေၾကာင္း။
လူနာရွင္= ေမာင္ထြန္းထြန္းဝင္း။ ။ ဖုန္း=၀၈၃ ၆၂၈ ၅၃၉၆၊ေခတၱ၊ စမူစခြန္ေဆးရုံၾကီး မဟာခ်ိဳင္ျမိဳ႕၊ သုိ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းစုံစမ္းႏုိင္ပါသည္။
ေစတနာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ေဘသဇၨဒါန အျဖစ္လွဴဒါန္းလိုပါက ေမာင္ထြန္းထြန္းဝင္း ႏွင့္ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏို္င္ပါေၾကာင္း ႏိုးေဆာ္လုိက္ပါသည္။
ကံသုံးပါး ႏွင့္ ေအးျမ၏ ေမးျမန္းခ်က္။
ေမး။ ။ ေအးျမ: ကံသံုးပါးတို႔တြင္ မည္သည့္ကံကို ထိန္းရခက္ပါသလဲဘုရား။ ဘာေၾကာင့္ ထိန္းရခက္တာပါလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။ ကုိယ့္ျဖင့္ျပဳလုပ္ေသာ ကာယကံ၊ ႏုတ္ျဖင့္ေျပာဆိုေသာ ဝစီကံ၊ စိတ္ျဖင့္ၾကံစည္ေသာ မေနာကံ-ဟူ၍ ကံသုံးပါးတို႔တြင္၊ မေနာကံသည္ ျပဳလည္းျပဳလြယ္၍ ထိန္းသိမ္းရလည္း အလြန္ပင္ခက္ခဲပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဟူမူကား= စိတ္သည္ လက္ဖ်စ္တစ္ခ်က္ အတြင္း ေျမာက္မ်ားစြားေသာ ၾကံစည္းေတြးတိုးမွူမ်ားကိုလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္၊ ကမၻာကုိလည္းပတ္ႏိုင္သည္၊ မည့္သည္အလုပ္ကိစၥကုိမဆို စိတ္သည္သာလ်ွင္ အရင္းခံျဖစ္သည္အားေလ်ွာ္စြာ၊ ထိန္းသိမ္းရ အခက္ဆုံးေသာ ကံတစ္ခုျဖစ္ေလသည္။ ၄င္း မေနာကံကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္လ်ွင္၊ ကာယကံႏွင့္ ဝစီကံကိုလည္း ထိန္းသိမ္းျပီးျဖစ္ေလသည္။
စိေတၱန နီယေတ ေလာေကာ- ေလာကၾကီးကို စိတ္ကသာလ်ွင္ ဦးေဆာင္ေလသည္။
SI SI ၏ ေမးျမန္းခ်က္အား ျပန္လည္ေျဖၾကားလိုက္ပါသည္း
ေမး။ ။ si si: ဘယ္လုိ အေျကာင္းအရာမ်ိဳးေတြ လုပ္မိေျပာမိရင္ ၀ဋ္လိုက္တတ္ပါသလဲ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ေကာင္ေလးနဲ႔ လက္မထပ္ရေသးဘဲ တူတူသြားေနမလုိ႔ လုပ္တာကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာဆုိ တားျမစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္မရပါဘူး။ ေျပာျပီးမွ လန္႔သြားတာက တပည့္ေတာ္မနဲ႔ တပည့္ေတာ္မ ေကာင္ေလးရဲ့ ျကားမွာ ေသြးထုိး အေနွာက္အယွက္ေတြ ၀င္လာမွာစုိးမိတာပါ။ ဆိုလုိတာ သူ႔လို သြားေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး သူမ်ားကို မေနျဖစ္ေအာင္ ေျပာမိတဲ့အတြက္ ကုိယ္နဲ႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူျကားမွာလဲ အေႏွာက္အယွက္ ၀င္ျပီး ၀ဋ္လုိက္တတ္ပါသလားလုိ႔ ။
ေျဖ။ ။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေပ်ာ့ကြက္ ဟာကြက္ကုိ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိျပီး အနုိင္ယူမိလ်ွင္ ဝဋ္လိုက္တတ္သည္ ဟူ၍ အလြယ္အားျဖင့္ မွတ္ထားသင့္ပါသည္။ ျပဳျပင္ေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ လမ္းညြန္ျပလ်ွင္ကား ဝဋ္လိုက္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိေပ။ မိမိ၏ ျပဳျပင္ေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ တားျမစ္ပိတ္ပင္ ျခင္းကို တစ္ဖက္လူက အထင္မွားျပီး၊ မိမိႏွင့္ မိမိ၏ ခ်စ္သူတို႔ၾကားမွာ မလုိလားအပ္ေသာ ၾကားစကားမ်ား ဝင္လာႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိမွာမူ ေကာင္းေစလိုေသာ ေစတနာႏွင့္ ေျပာဆုိသည္ျဖစ္၍၊ သံသရာအတြက္ ဝဋ္မလုိက္ႏိုင္ေပ။
ေအးျမ၏ ေမးျမန္းခ်က္အား ျပန္လည္ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ ေအးျမ: ဘုန္းဘုန္းတို႔ဘုရား-ရဟန္းဟု အဘယ္ေၾကာင့္ ေခၚဆိုထိုက္ပါသနည္း။ ရဟန္းတရားေတာ္နဲ႔ အညီ ေနထိုင္က်င့္ၾကံေနႏိုင္ပါလွ်င္လည္း လူကိုေရာ ရဟန္းေခၚဆိုထိုက္သည္ဟု ၾကားဖူးနားဝရွိပါေသာေၾကာင့္ ေမးေလွ်ာက္ထားရျခင္းျဖစ္ရပါသည္ဘုရား၊
သူေတာ္ေကာင္းတရားတို႔ႏင့္အညီ ေနထိုင္ျခင္းကိုပါ ရွင္းျပေပးပါရန္ ေလွ်ာက္ထားလိုက္ရပါတယ္ဘုရား။
ဘုန္းဘုန္းတို႔အားလံုးကို ေလးျမတ္စြာ ဦးခ်ကန္ေတာ့အပ္ပါတယ္ဘုရား။
ေျဖ။ ။ က်င့္ဆဲျဖစ္ေသာ ရဟန္း၊
က်င့္ၿပီးေသာ ရဟန္း၊
က်င့္ဆဲက်င့္ၿပီး မဟုတ္ေသာ ရဟန္း၊ ဟူ၍ ရဟန္း အမ်ိဳးမ်ဳိးရွိေလသည္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ပါဠိေတာ္မ်ား၌ကား ရဟန္းဟု ေခၚေဝၚ ပညတ္ျခင္းေၾကာင့္ ရဟန္း၊ ဆြမ္းခံစားေလ့ရွိေသာ သေဘာေၾကာင့္ ရဟန္း၊ အကုသုိလ္ အယုတ္တရားတို႔ကုိ ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာေၾကာင့္ ရဟန္း၊
အကုသုိလ္ အယုတ္တရားတို႔ကုိ ဖ်က္ဆီးၿပီးေသာေၾကာင့္ ရဟန္း၊ အဆင့္ဆင့္အားျဖင့္ ကိေလသာတို႔ကုိ ပယ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ရဟန္း၊
တစ္ၿပိဳင္နက္အားျဖင့္ ကိေလသာတို႔ကုိ ပယ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ရဟန္း၊ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုၾကေလသည္။ မည္သို႔ပင္ ဖြင့္ဆိုသည္ျဖစ္ေစ ရဟန္းဆိုသည္မွာ ‘‘ဉတၱိစတုတၱကမၼဝါစာ” ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆုံးအမႏွင့္အညီး ညီညြတ္ေသာ သံဃာထုက ဆုံျဖတ္၍သမုတ္ေပးလိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ရဟန္းဟုေခၚေလသည္။
လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ မည္မ်ွပင္ ရဟန္းတရားနဲ ့ညီေအာင္ေနေစကာမူ အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ‘‘ဉတၱိစတုတၱကမၼဝါစာ” ျဖင့္ ရဟန္းခံမေပးပါက ရဟန္းဟူ၍ မေခၚႏုိင္ဟု မွတ္ပါ။ သို႔ေသာ= လူဝတ္ေၾကာင္ျဖင့္ပင္လွ်င္ က်င့္က်န္အားထုတ္၍ ရဟႏၱာျဖစ္ႏုိင္ပါသည္၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဖခမည္းေတာ္သည္လည္း လူဝတ္ေၾကာင္နဲ ့ပင္ ရဟႏၱာျဖစ္သြားေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူဝတ္ေၾကာင္ သုေဒၶါဓန မင္းၾကီးအား ရဟန္းဟူ၍ မေခၚနုိင္ေပ။
သဒၶါ-သီလ-သုတ-စာဂ-ပညာ-ဟိရီ-ၾသတပၸ တည္းဟူုေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ားနဲ ့ျပည့္စုံလွ်င္ သူေတာ္ေကာင္းတရားတုိ႔ႏွင့္ အညီေနထိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
သဒၶါ-ကံ ကံ၏ အက်ိဳးကိုယုံၾကည္ျခင္း။ သီလ-ငါးပါးသီ ရွစ္ပါးသီလ တို႔ႏွင့္ျပ့ည္စုံျခင္း။ သုတ-အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း။ စာဂ-စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း။ ပညာ- အေျမာ္အျမင္ဥာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း။ ဟိရီ-မေကာင္းမွူမ်ားမွ ရွက္ျခင္း။ ၾသတပၸ-မေကာင္းမွူမွ ေၾကာက္ျခင္း။
ေမာင္စူးစမ္းေမးျမန္းခ်က္အား ျပန္လည္ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ ေမာင္စူစမ္း:။ ။ အရွင္ဘုရား ပထမသံဃာယနာတင္ရာတြင္ ခုဒၵါနုခုဒၵကသိကၡာပုဒ္မ်ားကို ျပင္လိုက ျပင္ႏိုင္သည္ဟု ဘုရားရွင္ခြင့္ျပဳစကားကို အရွင္အာနႏၵာက သံဃာယနာတင္ အရွင္မ်ားအား တင္ျပေသာအခါ၊ သံဃာယနာတင္အရွင္မ်ား မွ အာနႏၵာကိုသာ မေမးမိလိုက္၍ အျပစ္တင္ၾကပါသည္ တကယ္ဆို ငါးရာေသာရဟႏၱာ ထိပ္တန္းပုဂၢိဳလ္မ်ား မသိႏိုင္သည္မွာ ေမာဟ မကင္းေသး၍လား အဘယ္ေၾကာင့္ပါလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။ ေမာင္စူးစမ္း ဆိုလိုသည္မွာ၊ ခုဒၵါႏုခုဒၵက သိကၡာပုဒ္ဆုိသည္မွာ မည္သည့္သိကၡာပုဒ္ကုိ ဆုိလုိပါသနည္းဟု မေမးမိလိုက္ေသာေၾကာင့္၊ အျပစ္တင္ခံရသည္ကုိ ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားတြင္၊ ပါရာဇိက၊ သံဃာဒိေသသ္၊ ထုလႅစဥ္း၊ နိႆဂၢိပါစိတ္၊ သုဒၶပါစိတ္၊ ဒုကၠဋ္၊ ဒုဗၻာသီ ဟူ၍ အာပတ္အမ်ိဳးအစား ၇-မ်ိဳးသတ္မွတ္ေပးထားပါသည္။ ၄င္းအာပတ္မ်ားကုိ ေရွာင္ရွားႏုိင္ရန္ အတြက္၊ သကၡာပုဒ္ေပါင္း အက်ဥ္းအားျဖင့္ရဟန္ေတာ္မ်ားအတြက္ ၂၂၇ မ်ိဳးရွိပါသည္၊ အက်ယ္အားျဖင့္ကား၊ ကုေဋေပါင္း- ကုိးေထာင္းတစ္ရာရွစ္ဆယ္ ႏွင့္ ငါးသိန္း သုံးေသာင္း ေျခာက္ေထာင္ရွိပါသည္။ ပထမသံဃာသနာတင္ပြဲ၏ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မ်ားမွာ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားကို အလြန္ရုိေသေလးစားၾကေသာ ရဟႏၱာမေထရ္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ခုဒၵါႏုခုဒၵက သိကၡာပုဒ္မ်ားကုိလည္း ၄င္းရဟႏၱာမေထရ္မ်ား သိၾကပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္ေဟာၾကားထားေသာ သိကၡာပုဒ္မ်ားကုိ မပယ္လုိ၍ မပယ္ၾကျခင္းသာလွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။ အရွင္အာနႏၵာကို ကဲရဲ႕ၾကသည္ဆိုသည္မွာလည္း ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားကို မလုိက္နာခ်င္ေသာ ပုထုဇဥ္ရဟန္းမ်ားကသာ၊ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ား ေမာဟမကင္းေသးေသာေၾကာင့္မဟုတ္ပါ။ ရဟႏၱာမွန္လ်ွင္ ေမာဟကင္းၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရဟႏၲာတုိင္း သူတစ္ပါး၏ စိတ္ကို သိၾကသည္မဟုတ္ပါ၊ သုကၡဝိပႆက ရဟႏၱာမ်ားမွာ သူတစ္ပါးစိတ္ကို မသိႏုိင္ၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္- ဓမၼပဒ တြင္ပါရွိေသာ စကၡဳပါလ မေထရ္သည္ ရဟႏၱာပင္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း မိမိကုိယ္တုိင္ပင္လ်င္ စကၡဳနစ္ခြင္ အလင္းမရရွာေပ။
မွတ္ခ်က္။ ။ အရွင္အာနႏၵာကအား ပုထုဇဥ္ရဟန္းမ်ား၏ ကဲ့ရဲ႕ခံရျခင္းမ်ားမွာ
ခုဒၵါႏုခုဒၵက သိကၡာပုဒ္မ်ားကုိ မရွင္းလင္းခဲ့ျခင္း။
ျမတ္စြာဘုရား၏ ေရသႏုတ္ေတာ္ကိုနင္း၍ ေလွ်ာ္ဖြတ္ျခင္း။
အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား ဘိကၡဴနီမဝတ္ခြင့္ျပဳေပးေတာ္မူရန္ ဘုရားရွင္ထံတြင္ ခြင့္ေတာင္းေပးျခင္း ဟုူေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္ရဟန္းမ်ား၏ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းကို ခံခဲ့ရေလသည္။
ကပၸိေက်ာ္ေခါင္ ႏွင့္ ေျပာမယုံ ၾကဳံမွသိ
”ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး ‘‘ဟူေသာ စကားျဖင့္ နိဒါန္းပ်ိဳးလာေသာသူသည္ကား၊ တကယ္ပင္လွ်င္ သူေျပာေတာ့မည္မွာ ဧကန္မုခ်ျဖစ္ေပသည္၊ အလုိက္ကန္းဆိုးမသိပဲ ”မေျပာခ်င္လ်ွင္လည္း ေျပာမေန ပါနဲ႔ေတာ့‘‘ဟု တားျမစ္မိလ်ွုင္ကား သင္သည္ အလြန္လူကဲခပ္ည့ံသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြား ေပလိမ့္မည္။ ယခုလည္းၾကည့္..ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ တစ္ေယာက္ ”ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူုး‘‘ဟူ၍ အစပ်ိဳးျပီးလွ်င္ သူသိခဲ့ သမ်ွ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိ အိပ္သြန္ ဖာေမွာက္ အကုန္ေျပာေနေလေတာ့၏၊ ေျပာမည္ဆိုလည္း ေျပာစရာပင္။
ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ ေၾကးစေငြစေလးမ်ား အနည္းငယ္စုမိထားသျဖင့္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံဖက္သို႔ မေတာ္ တဆ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိခဲ့ဖူးေလသည္၊ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္က တုိက္တိုက္ ဆုိင္ဆုိင္ ပင္ ပီမိန္(ေခၚ) Happy New Year(ေခၚ) နစ္သစ္ႏွင့္ ၾကက္ကန္း ဆန္အိုးတိုး တိုးမိခဲ့ေလသည္၊ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ကား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထြက္ ျဖစ္သည္အားေလ်ွာ္စြာ၊ ဟုိတယ္တြင္ တည္းခ်င္ ခိုခ်င္ ေသာ ဆႏၵမရွိသျဖင့္၊ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္၏ အဆက္အသြယ္ ေပးမွူေၾကာင့္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္ မ်ား သီတင္းသုံးရာ ဝပ္တလုမ္ေက်ာင္း၌ တည္းခိုခြင့္ရ ေလသည္။
နစ္သစ္အခ်ိန္အခါသည္ကား ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္ ၃/၄ ရက္ခန္ ့အလုပ္မ်ားပိတ္ေလ့ရွိသျဖင့္၊ ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏၊ ဒုေရးသုေရး စသည့္ ကိစၥအဝဝမ်ားကို အလုအယက္ ျပဳလုပ္ရေလသည္၊ ထို႔ေန႔ကလည္း ဦးဇင္းေလး သုံးပါးကုိ မဂၤလာေဆာင္တစ္ခုမွ မဂၤလာဆြမ္းစားပင့္ထားသည္ဟု ဆုိကာ၊ နံႏွက္ကုိးနာရီခဲြေလာက္ ကတည္းက သကၤန္းမ်ား တစ္ျပင္ျပင္ျဖင့္ ၾကြရမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကသည္ကုိ အကၽြႏု္ပ္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ သတိထားမိေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဆယ္နာရီ ထုိးသြားသည့္တုိင္ေအာင္ ၾကြသြားျခင္း မရွိေသးေပ၊ ထို႔ေနာက္ ဆယ့္တစ္နာရီး ထိုးျပန္ပါေလျပီ၊ ဦးဇင္းေလးမ်ားမွာကား ဂနာမျငိမ္ႏုိင္ေတာ့ေပ၊ သူတုိ႔၏ လက္ကုိင္ဖုန္းေလးမ်ားျဖင့္ ပြစိပြစိေျပာေနသည္ကုိ ေတြ႔ရျပန္သည္၊ ခနအၾကာတြင္ အသင့္ရုံထားေသာ သကၤန္း မ်ားကို ျပန္လည္ကာေျဖၾကျပီး မိမိတို႔ေနရာတြင္ပင္ ပက္လက္လွန္ကာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ အိမ္ေနၾကေလေတာ့ သည္၊ ၄င္း အျခင္းအရာကို ျမင္ေသာအခါ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ စုံေထာက္ၾကီးဦးစံရွားတင္တို႔၏ စုံေထာက္ပညာမ်ားကို တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ေလ့လာထားေသာ အကၽြႏ္ုပ္ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္လည္း ဝါသနာ အရ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ကာ သြားေရာက္ စပ္စုၾကည့္မိေလေတာ့သည္။
အေၾကာင္းစုံကိုသိရသည္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ေလ၏၊ မဂၤလာေဆာင္ခါနီး ဆဲဆဲတြင္မွ ၄င္းသတုိးသားနဲ ့ သေဘာမတူႏိုင္ဟုဆုိကာ သတိုးသမီးအား သူမ၏ အေဒၚျဖစ္သူမွ လာေရာက္ေခၚေဆာင္ သြားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ဟူ၍ သိရွိရေလေတာ့သည္။
သြားေလသူ စာေရးဆရာ ႏွင့္ ရုပ္ရွင္ဒါရိတ္တာၾကီး ဘဘဦးသုခ သည္သာ ေအာက္ပါအမည္ကုိ အကယ္၍ မသုံးစြဲခဲ့ဘူးဆိုလ်ွင္ အကၽြႏု္ပ္ကပၸိေက်ာ္ေခါင္ သည္၊ ”ရဟန္း မစားရေသာ ဆြမ္းတစ္နပ္‘‘ဟူ၍ အမည္တပ္မိ မည္မွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္ မလြဲႏုိင္ေတာ့သတည္း။
