ကပၸိေက်ာ္ေခါင္ ႏွင့္ ေျပာမယုံ ၾကဳံမွသိ

”ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး ‘‘ဟူေသာ စကားျဖင့္ နိဒါန္းပ်ိဳးလာေသာသူသည္ကား၊ တကယ္ပင္လွ်င္ သူေျပာေတာ့မည္မွာ ဧကန္မုခ်ျဖစ္ေပသည္၊ အလုိက္ကန္းဆိုးမသိပဲ ”မေျပာခ်င္လ်ွင္လည္း ေျပာမေန ပါနဲ႔ေတာ့‘‘ဟု တားျမစ္မိလ်ွုင္ကား သင္သည္ အလြန္လူကဲခပ္ည့ံသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြား ေပလိမ့္မည္။ ယခုလည္းၾကည့္..ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ တစ္ေယာက္ ”ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူုး‘‘ဟူ၍ အစပ်ိဳးျပီးလွ်င္ သူသိခဲ့ သမ်ွ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိ အိပ္သြန္ ဖာေမွာက္ အကုန္ေျပာေနေလေတာ့၏၊ ေျပာမည္ဆိုလည္း ေျပာစရာပင္။
ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ ေၾကးစေငြစေလးမ်ား အနည္းငယ္စုမိထားသျဖင့္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံဖက္သို႔ မေတာ္ တဆ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိခဲ့ဖူးေလသည္၊ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္က တုိက္တိုက္ ဆုိင္ဆုိင္ ပင္ ပီမိန္(ေခၚ) Happy New Year(ေခၚ) နစ္သစ္ႏွင့္ ၾကက္ကန္း ဆန္အိုးတိုး တိုးမိခဲ့ေလသည္၊ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္ကား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထြက္ ျဖစ္သည္အားေလ်ွာ္စြာ၊ ဟုိတယ္တြင္ တည္းခ်င္ ခိုခ်င္ ေသာ ဆႏၵမရွိသျဖင့္၊ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္၏ အဆက္အသြယ္ ေပးမွူေၾကာင့္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္ မ်ား သီတင္းသုံးရာ ဝပ္တလုမ္ေက်ာင္း၌ တည္းခိုခြင့္ရ ေလသည္။
နစ္သစ္အခ်ိန္အခါသည္ကား ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္ ၃/၄ ရက္ခန္ ့အလုပ္မ်ားပိတ္ေလ့ရွိသျဖင့္၊ ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏၊ ဒုေရးသုေရး စသည့္ ကိစၥအဝဝမ်ားကို အလုအယက္ ျပဳလုပ္ရေလသည္၊ ထို႔ေန႔ကလည္း ဦးဇင္းေလး သုံးပါးကုိ မဂၤလာေဆာင္တစ္ခုမွ မဂၤလာဆြမ္းစားပင့္ထားသည္ဟု ဆုိကာ၊ နံႏွက္ကုိးနာရီခဲြေလာက္ ကတည္းက သကၤန္းမ်ား တစ္ျပင္ျပင္ျဖင့္ ၾကြရမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကသည္ကုိ အကၽြႏု္ပ္ ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္ သတိထားမိေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဆယ္နာရီ ထုိးသြားသည့္တုိင္ေအာင္ ၾကြသြားျခင္း မရွိေသးေပ၊ ထို႔ေနာက္ ဆယ့္တစ္နာရီး ထိုးျပန္ပါေလျပီ၊ ဦးဇင္းေလးမ်ားမွာကား ဂနာမျငိမ္ႏုိင္ေတာ့ေပ၊ သူတုိ႔၏ လက္ကုိင္ဖုန္းေလးမ်ားျဖင့္ ပြစိပြစိေျပာေနသည္ကုိ ေတြ႔ရျပန္သည္၊ ခနအၾကာတြင္ အသင့္ရုံထားေသာ သကၤန္း မ်ားကို ျပန္လည္ကာေျဖၾကျပီး မိမိတို႔ေနရာတြင္ပင္ ပက္လက္လွန္ကာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ အိမ္ေနၾကေလေတာ့ သည္၊ ၄င္း အျခင္းအရာကို ျမင္ေသာအခါ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ စုံေထာက္ၾကီးဦးစံရွားတင္တို႔၏ စုံေထာက္ပညာမ်ားကို တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ေလ့လာထားေသာ အကၽြႏ္ုပ္ကပၸိယေက်ာ္ေခါင္သည္လည္း ဝါသနာ အရ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ကာ သြားေရာက္ စပ္စုၾကည့္မိေလေတာ့သည္။
အေၾကာင္းစုံကိုသိရသည္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ေလ၏၊ မဂၤလာေဆာင္ခါနီး ဆဲဆဲတြင္မွ ၄င္းသတုိးသားနဲ ့ သေဘာမတူႏိုင္ဟုဆုိကာ သတိုးသမီးအား သူမ၏ အေဒၚျဖစ္သူမွ လာေရာက္ေခၚေဆာင္ သြားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ဟူ၍ သိရွိရေလေတာ့သည္။
သြားေလသူ စာေရးဆရာ ႏွင့္ ရုပ္ရွင္ဒါရိတ္တာၾကီး ဘဘဦးသုခ သည္သာ ေအာက္ပါအမည္ကုိ အကယ္၍ မသုံးစြဲခဲ့ဘူးဆိုလ်ွင္ အကၽြႏု္ပ္ကပၸိေက်ာ္ေခါင္ သည္၊ ”ရဟန္း မစားရေသာ ဆြမ္းတစ္နပ္‘‘ဟူ၍ အမည္တပ္မိ မည္မွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္ မလြဲႏုိင္ေတာ့သတည္း။

0 Comments:

ကိုယ္ပုိင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ၾကပါေစ။

"အို ကာလမတို႔-

(၁)တဆင့္စကား အဆင့္ဆင့္ၾကားရသည္တို႔အေပၚမွာလည္း အၿပီးသတ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်ၾကကုန္ႏွင့္။

(၂) သင္တို႔အထက္က ဘိုးေဘးဘီဘင္ အစဥ္အဆက္လာ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားကိုလည္း
အဆံုးသတ္ အားကိုးၿပီး အဟုတ္မွတ္၍ မက်င့္သံုးၾကကုန္ႏွင့္။

(၃)အေျခအျမစ္မပါသည့္ သူေျပာငါေျပာ ေကာလာဟလ စကားတို႔ကိုလည္း လက္ခံမမွားၾကကုန္ႏွင့္။

(၄)ဘာသာေရးက်မ္းစာတို႔၏ အရွိန္ဩဇာေအာက္မွာလည္း နစ္ျမဳပ္၍မေနၾကကုန္ႏွင့္။

(၅) အက်င့္ႏွင့္ အသိမပါ တကၠီဝါဒီတို႔၏ အေတြးအေခၚမ်ားကိုလည္း ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္မယူၾကကုန္ႏွင့္။

(၆)အျခားအျခားေသာလူတို႔ အျခားအျခားေသာ အယူဝါဒတို႔ထံမွ ပံုတူကူး၍ က်င့္သံုးျခင္းသည္လည္း မိမိတို႔ ဘဝႏွင့္ အပ္စပ္လိမ့္မည္ဟု အတည္တက် မယူၾကကုန္ႏွင့္။

(၇) မိမိတို႔အေတြးအေခၚ အယူအဆကို မိမိတို႔၏ အေတြးျဖင့္သာလွ်င္ အေၾကာင္းယုတၲိေပး၍ တင္ျပႏိုင္႐ံုမွ်ျဖင့္ ကိုယ့္အေတြး ကိုယ့္ယုတၲိ ဟုတ္ၿပီဟု မယူၾကကုန္ႏွင့္။

(၈)ဆရာတစ္ေယာက္ေယာက္ လာေရာက္ေဟာေျပာခ်က္သည္ မိမိေတြးထင္ထားသည္ႏွင့္ ကိုက္ညီသြားၿပီဆို ႐ံုမွ်ျဖင့္လည္း ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီဟု မယူဆၾကကုန္ႏွင့္။

(၉) ေလးစားထိုက္ေသာ ေလာကကဂ႐ုျပဳေနသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ေယာက္၏ဝါဒသည္ ျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္ဟူ၍လည္း တစ္ထစ္ခ် မယူၾကကုန္ႏွင့္။

(၁၀) မိမိတို႔ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ေသာ ဆရာတို႔၏ စကားတိုင္းသည္လည္း ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီ အက်ိဳးရွိၿပီဟု အၿပီးသတ္ မမွတ္ယူၾကကုန္ႏွင့္။
ဟူ၍ ဘုရားရွင္ မိန္႔မွာေတာ္မူခဲ့သည္ကို သတိမူၾကလ်ွက္=

ဤဘေလာ့၌ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဤကဲ့သို႔ ေျဖၾကားထားသည္ဟူ၍လည္း ဟုတ္လွျပီဟု အျပီးသတ္ မမွတ္ယူၾကေစခ်င္ပါ။


  © Blogger templates Palm by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP